ଶହିଦ ଭଗତ ସିଂ ଅମର ରହେ

ମନେ ଆଶା ଧରି, ମୃତ୍ୟୁର ଦ୍ୱାରରେ, ହେ 

ଶହିଦ, ଥିଲ ସେଦିନ ଠିଆ ହୋଇ

ଥିଲା ନବ ଆଶା ନବ ଚିନ୍ତନ, ତେଣ ତୁମ ମନ

ମଧ୍ୟେ ଟିକେ ଡର ପଶିଲା ନାହିଁ ।

ଜୀବନର ପ୍ରତି ବିନ୍ଦୁ ରକ୍ତ, ଦେଶର ମେହନତୀ 

ମଣିଷ ପାଇଁ ସଦା ଥିଲା ସମର୍ପିତ

ଆଜି ଅନ୍ୟାୟ ଅନୀତି ଭ୍ରଷ୍ଟାଚାର ଅରାଜକତା

ବ୍ୟାପ୍ତ, ହୁଏ ଅନୁତପ୍ତ, ତୁମ ବଳିଦାନ 

ନହେଉ ବ୍ୟର୍ଥ ।

ଦେଶର ସ୍ୱାଧୀନତାର କଳ୍ପନା ସପନ ଉଠାଇଲ

ତୁମ ନିଜର ହୃଦୟ ଭିତରେ

ଆଗେଇ ଚାଲିଲ, ହେ ବୀର ଶିରୋମଣି ସୁଖଦେବ 

ରାଜଗୁରୁଂକୁ ଧରି ସାଥିରେ ।

ହସି ହସି ବିନା ଦୁଃଖେ ତୁମେ ଶୂଳୀ ଉପରେ, 

ବୀର ଦର୍ପେ ଠିଆ ହୋଇଗଲ

ମୃତ୍ୟୁ ଆସନ୍ନ ସମୟ, ଇନ୍ କିଲାବ ଜିନ୍ଦାବାଦ 

ଧ୍ୱନିରେ ଜୀବନ ଦେଇ ଦେଲ ।

ହେ ମହାନ୍, ତୁମ ହୃଦୟଭରା ସବୁ କୋହକୁ

ଦେଶପ୍ରେମ ଧୋଇ ଦେଲା, 

ଶର ଫରୋସି କି ତମନ୍ନାର ହାକ ପିନ୍ଧିଛି ଯିଏ,

ଫାଶୀ ତାକୁ କି ଡରେଇବ ଭଲା ।

ସଲାମ କରୁଛି ହେ ବୀର ଭଗତ ସିଂ, ତୁମର

ଦେଶପ୍ରେମର ମହୁଲି ନିଶାକୁ,

ମନେ ଆସେ, ସେହି ସମର୍ପଣ ଭାବ ନିର୍ଝରିତ 

ହେବ କେବେ ସବୁ ଦେଶବାସୀଂକୁ ।

ମନେ ରହିଛି, ମାଆକୁ ପତ୍ର-ଭୟ, ଭୟ କରନି  

ମାଆ ତୁମେ ମୃତ୍ଯୁର ଧମକରେ,

ସେତିକି ଦିଅ ସାହାସ, କଠୋର ହେବି; ଯେମିତି  

ମୃତ୍ଯୁ ବି ଡରାଇବାକୁ ମୋତେ 

ଭୟ କରେ ।

ଶପଥ ନେଇଥିଲ ମାଟି ଛୁଇଁ ନିଜ ମାତୃଭୂମିର,

ସପନରେ ତୁମର ଥିଲା ଆଜାଦ 

ହିନ୍ଦୁସ୍ଥାନର

ହଜାର ଅତ୍ୟାଚାର ଜଖମ ଫିରିଂଗି ଶୋଷକର,

ଭାଂଗି ପାରିଲାକି ଦେଶପ୍ରେମ

ଗାରିମା ତୁମର ।

ହସି ହସି ଶୂଳୀ ଉପରେ ବସି ମଧ୍ୟ ଇନ୍ କିଲାବ

ଜିନ୍ଦାବାଦ ର ଧ୍ୱନୀର ପ୍ରକମ୍ପରେ

ବୀରତ୍ୱର ରଂଗ କମ୍ପିଗଲା, ଫିରିଂଗି ସାମ୍ରାଜ୍ୟର

ବୁନିଆଦ ହଲି ଦୋହଲି ଗୋଲାରେ ।

ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ତୁମେ, କରି ଟାଣ ପଣ, 

ପ୍ରାଣକୁ ଦେଲ ଯେ ଝାସି

ମାଟି ମାଆ ପାଇଁ ଆନନ୍ଦ ମନରେ ତୁମେ 

ଜୀବନ ଦେଲତ ହସି ହସି ।

ଦେଶକୁ ସ୍ୱାଧୀନ କରିବା ପାଇଁ ହେ ବୀର

ପୁତ୍ର ନିଜ ଜୀବନ ଦେଇଛ ବାଜି 

ସଲାମ କରୁଛି ହେ ବୀର ତୁମକୁ ଦେଶର 

କୋଟି ପ୍ରଣାମରେ ଆଜି ।

ଇତିହାସରେ ପାଇବା ଆମେ ଏମିତି କେତେ 

ବୀର ସହିଦଙ୍କ ପ୍ରାଣ ବଳି

ତାଙ୍କ ପାଇଁ ହେଲୁ ସ୍ୱାଧୀନ, ମନ ହୃଦୟରୁ 

ଦେଉଛି ମୁଁ ଆଜି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ।

କି ଦେବି ତୁମକୁ ମୁଁ ସମ୍ମାନ, ତୁମ ବଳିଦାନ ତ

ଚିର ଅଜର ଅମର ଭାସ୍ୱର

ଶତକୋଟି ପ୍ରଣିପାତ ହେ ବୀର ତୁମ ପାଦେ 

କୋଟି କୋଟି ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ମୋର ।