ଉପେନ୍ଦ୍ର-ଜ୍ୟୋତି; ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ଜୟନ୍ତୀ

ଆଜି ପରି ଦିବସଟେ, ପ୍ରଭୁ କଲେ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ;

ଭାବିଲେ ଗଢିବେ ଏକ, ସୁନ୍ଦର ଦମ୍ପତି ଜାଣ ।

ଉପେନ୍ଦ୍ର ପରିଚ୍ଛା ନାମେ, ଜଣେ ଥିଲେ ଏକା ଏକା ;

ପ୍ରାଣଜ୍ୟୋତି ନାମେ ନାରୀ, ତାଙ୍କୁ କରେଇଲେ ଦେଖା ।

ସେହି ନାରୀ ଦେଖି ମନ, ତାଙ୍କ ମନେ ଲାଖିଗଲା ;

ପ୍ରଭୁ ଇଚ୍ଛା ତହିଁ ଜାଣି, କହିଲେ 'ଏଥର ହେଲା' ।

ବ୍ୟବହୃତ ହେଲେ ସିଏ, ପ୍ରଭୁ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ;

ଏକ ଆରେକ ପାଇଁ ବି, ଭବେ ବଞ୍ଚିଲେ ଈଶ୍ୱରେ ।

ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ ସଦାପ୍ରଭୁ, କଲେ ତାଙ୍କୁ ଆୟୁଦାନ ;

ସନ୍ତାନର ପ୍ରାପ୍ୟ ଦେଲେ, ସୁରକ୍ଷିଲେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ।

ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନ ତାଙ୍କ, ଦେଖୁ ଦେଖୁ କଟିଗଲା ;

ପଚାଶ ବରଷ ପୁଣି, ଆଜି ଦିନ ପୁରିଗଲା ।

ଈଶ୍ୱର ଇଚ୍ଛା ସାଧନେ, ଦେହ ଆତ୍ମା ଦହିଯାଉ ;

ଜୀବନର ଚଲାପଥେ, ପ୍ରେମ ଧାରା ବୋହୁଥାଉ।

ଏମିତି ଦୁହେଁ ସାଥେ ଯେ, ରହିଥାନ୍ତୁ ଚିରଦିନ ;

ବିଚାର ଦିନେ ପାଆନ୍ତୁ, ଦୁହେଁ ଯେ ଦକ୍ଷିଣେ ସ୍ଥାନ ।