ଗୀତାଞ୍ଜଳି:ବାହାଘର କଥା ହସଥଳି

ସାଙ୍ଗ ଟିଏ ପିଲାଦିନେ, ଥାଏ ଝିଅ ଗୀତାଞ୍ଜଳି

ମୁଣ୍ଡ କେଶ ଦିଶେ ଯେନ୍ହେଁ, ଓଉଟେ ଅଛି ଫଳି

କରୁ ନ ଥିଲା ତ ସେ, କେବେ କାହା ସହ କଳି

ଦିଅ ପଛେ ତାକୁ ତୁମେ, ଯେତେ ପ୍ରକାରେ ଗାଳି |

ଆଜି ଦିନେ ହାତରେ ତା', ଲାଗିଲା ମେହେନ୍ଦି ନାଲି

ଅପେକ୍ଷାରେ ସଭେଁ ଯିବ, ଝିଅ ଶାଶୁ ଘରେ ଚାଲି

ଝିଅ ଜନମ ପର ଘରକୁ, ହେବ ମୁଣ୍ଡକୁ ଚୁଲି

ବାପା ମନେ ଟିକେ କୋହ, ହେଲେ ଯାଏ ଛାତି ଫୁଲି ।

ଚଢ଼ିବ ହଳଦୀ ତେଲ, ଝିଅକୁ ସଜା ହେଲା ଥାଳି;

କିଏ ପିନ୍ଧିଛି ନାଲି ତ, କିଏ ପିନ୍ଧିଛି ନେଳି;

ଢାଳିଲେ ଶେଷେ ଦେହେ, ତା' ହଳଦୀ ପାଣି ଘୋଳି;

ଫୁଲଟେ ଫୁଟିଥିଲା ତା'କୁ, ସଜେଇ ରଖିବ ମାଳି |

ସଜେଇ ମଜେଇ ସଭେଁ, ଦିଶନ୍ତି ଏକା ଭଳି;

ବର ଦ୍ବନ୍ଦେ ତା'କୁ ଦିଶେ, କିଏ ନାନୀ କିଏ ଶାଳୀ;

ଭାବେ ବାଛନ୍ତା କି ଶାଳୀ, ସଭିଙ୍କୁ କବାଟ କିଳି;

ଡରିଯାଏ ପୁଣି ମନେ, ମିଶି ଦେବେନି ତ ଦଳି |

ପହଞ୍ଚିଲା ପର ଦିନ, କନିଆଁ ବର ଗାଁ ଗଳି;

ନାଚିଲେ ସାଙ୍ଗ ସବୁ, ରାସ୍ତାରେ ଉଠିଲା ଧୂଳି;

ଚଉପାଖେ ଦେଉଥାନ୍ତି, ମା-ମାଉସୀ ହୁଳହୁଳି;

ପଡୁଥାଏ ଶୀତ ଥାନ୍ତି, ଲୋକେ କିଛି ନିଆଁ ଜାଳି |

ବର ସାଜିଛି ଆଜି ସିଂହ, ଆଗକୁ ରହିବ ଛେଳି;

କଥା କଥାରେ ହାରିବ, ହେବ ତା' ଭାବନାର ବଳି;

ହେଲେ ଦୁହିଁଙ୍କ ସମ୍ପର୍କ, ରହୁ ଦୃଢ଼ ନ ଯାଉ ଟଳି;

ଅଭିନନ୍ଦନ ଗୀତାକୁ, ଦିଅ ମାରି ସଭେଁ ତାଳି |