ତୁର୍‌ତୁରିଆ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଭାଇ

ଶ୍ରୀ ଶେଷ ଭୁଷଣ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ

ତୁର୍‌ତୁରିଆ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଭାଇ କେଣିକି ଯାଉ ଧାଇଁକି ?

ମଉଜ, ଖୁସି, ଆରାମ ପାଇଁ

ଟିକିଏ ବେଳ ନାହିଁକି ।

ଧାଡ଼ି ଯେ ଧାଡ଼ି ଟିକେ ନଛାଡ଼ି

କୁନି ରେଳଟେ ଯାଉଛି ଗଡ଼ି ।

ଏଇଠି ପଶେ ସେଠି ବାହାରେ

କେବେ କାନ୍ଥରେ ଯାଅଇ ଚଢ଼ି ।

ବାଟ ତୋ ସରୁ ନାହିଁକି

ତୁର୍‌ତୁରିଆ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଭାଇ କେଣିକି ଯାଉ ଧାଇଁକି ?

କୁନି ଦେହ ସିନା କୁନି ଜୀବନ

ହେଲେ ତୁ ବଡ଼ ପହିଲି ମାନ

ଚିମୁଟି ଶୁଣ୍ଢେ ଉଠାଇ ଧରି

ଦଶଗୁଣ ଯାହା ତୋଠୁ ଓଜନ

ଖୁସିରେ ନେଉ ବୋହିକି

ତୁର୍‌ତୁରିଆ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଭାଇ କେଣିକି ଯାଉ ଧାଇଁକି ?

ତୋଠୁ ଶିଖିବା କାମର ମୁଲ

କାମହିଁ ଭଗବାନଙ୍କ ତୁଲ

ଅଳସୁଆମି ମରଣ ସମ

ଖାଲି ମଉଜ ଯେ ମହା ଭୂଲ

ଶିଖାଉ ଧାଇଁ ଧାଇଁ କି ।

ତୁର୍‌ତୁରିଆ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଭାଇ କେଣିକି ଯାଉ ଧାଇଁକି ।