ତୁମ ପାଇଁ କବିତା

ତୁମ କଥା ଭାବି ଲେଖୁଛି କବିତା 

କି ଲେଖିବି ଜାଣେ ନାହିଁ ,

ସଂସାରର ମିଛ ପ୍ରହେଳିକା ପରେ

କେବେ ହଜିଗଲି ମୁହିଁ ।

ତୁମ କଥା ଯେବେ ଭାବି ବସେ ମୁହିଁ

ସବୁ ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା ,

ଜୀବନର ଏଇ ଦୋଛକି ପଥରେ 

ଭାରି ଲାଗେ ଏକା ଏକା ।

ଲେଖନୀ ମୁନ ମୋ ଚାଲୁନାହିଁ ଆଉ 

ଅଟକି ଯାଇଛି ସେହି ,

ତୁମ ସ୍ମୃତି ତାକୁ ଜୀବନ୍ୟାସ ଦେବ

ଲେଖିବି ତୁମରି ପାଇଁ ।

ତୁମରି ସ୍ମୃତି କୁ ସାଉଁଟି ଧରିବି 

କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦରେ ମୁହିଁ,

ତୁମ ପାଇଁ ମୁହିଁ ଲେଖିବି କବିତା

ପାଷାଣେ ପରାଣ ଦେଇ ।

ଅତୀତର ସେଇ ଅପାଶୋରା ସ୍ମୃତି

ମନେ ଭରିଦିଏ ଖୁସି,

ସେଇ ସ୍ମୃତି ନେଇ ଲେଖନୀ ଚାଳନା 

କରିବି ମୁଁ ହସି ହସି ।