ତୁମ ଗାଁ

ତୁମ ଗାଁ ନଈ

ସ୍ମିତ ହସ ହସି

ଆମ ଗାଁ ଦେଇ ବହେ

ଆମ ଗାଁ ମେଘଟା

ମାନେ ନାହିଁ ମନା

ତା ଦେହେ ବରଷି ଯାଏ ।

ତୁମ ଗାଁ ଆକାଶେ

ଜହ୍ନ ଯେବେ ଆସେ

ରୂପେଲି ଜୋଛନା ରାଗେ 

ଆମ ଗାଁ ସରସୀ

କୁମୁଦିନୀ ହୃଦେ

ଅୟୁତ ସପନ ଜାଗେ ।

ତୁମ ଗାଁ ପବନ

ମତୁଆଲା କରେ

ଶୀତଳ ପରଶ ଦେଇ

ଆମ ଗାଁ ବଗିଚା

ଫୁଲେ ଫୁଲେ ଭରେ

ପରାଗର ମଧୁଛାଇ ।

ତୁମ ଗାଁ ବସନ୍ତ

ଚୁପି ଚୁପି ଆସି

ବସେ ଆମ୍ବତୋଟା ମାଳେ

ଆମ ଗାଁ ମହକେ

ବଉଳ ବାସ୍ନାରେ

କୋଇଲି ମହ୍ଲାର ତୋଳେ ।

ତୁମ ଗାଁ ସୁରୁଜ

ବାଙ୍କ ଚାହାଣିରେ

ଦେଖଇ ବଉଦ ଫାଙ୍କେ

ଆମ ଗାଁ ପଦୁଅଁ

ଇସାରାରେ ତାର

ଲାଜରେ ଓଢଣା ଢାଙ୍କେ ।

ତୁମ ଗାଁ ରାସ୍ତାରେ

ଡାକଵାଲା ଯେବେ

ଚିଠି ଚିଠି ବୋଲି ଡାକେ

ଅଳକା ନଈର

ଏକୂଳରେ ଥାଇ

ମୋ ହୃଦୟେ ସ୍ପନ୍ଦନ ଜାଗେ ।

ତୁମ ଗାଁ ଆଉ

ଆମ ଗାଁ ମଝିରେ

ଅଳକା ଲହଡି ଭାଙ୍ଗେ

ସେଇ ଲହଡ଼ିରେ

ସମ୍ପର୍କର ନାଆ

ଭାସେ ଆକାଂକ୍ଷା ତରଙ୍ଗେ ।