ତୁ ମୋ ପ୍ରଥମ

ବୋଉଲୋ ତୋର ମୁଁ କି ଗୁଣ ଗାଇବି ଭାଷା ନାହିଁ ମୋର ପାଖରେ 

ସମସ୍ତେ ଅଛନ୍ତି ତୁ ନାହୁଁ ବୋଲି ଏକାଏକା ଲାଗେ ମୋତେରେ ।

ବୋଉ ତୁ ମୋହର ପ୍ରଥମ ବଇଦ କଲୁ ଯେବେ ତେଲ ମାଲିସି

ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିଲି ମୁଁ ତୋ ସାଥୀରେ କରି ସାଲିସି ।

ବୋଉ ତୁ ପ୍ରଥମେ ହାତ ଧରି ମୋର ଚାଲି ଶିଖାଇଲୁ ଦାଣ୍ଡରେ 

ବୋଉ ଲୋ ତୁ ମୋର ପ୍ରଥମ ଗୁରୁଜୀ ଭାଷା ଦେଲୁ ମୋର ତୁଣ୍ଡରେ ।

ତୋର ହାତ ଅଙ୍କା ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ଶିବ ମୋ ପାଇଁ ବେଦର ଓଁକାର 

ସିଲଟରେ ଆଙ୍କି ଲେଖିଲୁ ତୁ ଲିପି ମୋ ପାଇଁ ବିଦ୍ୟାର ଝଙ୍କାର ।

ବୋଉ ତୋ କଣ୍ଠର ନାନାବାୟା ଗୀତ ସବୁଠୁ ମୋ ପ୍ରିୟ ସଙ୍ଗୀତ 

ଭୁଲ୍ କାମ ପାଇଁ ତୋର କାନମୋଡା ଜୀବନ ପାଇଁ ମୋ ଇଙ୍ଗିତ । 

ଯେତେ ଦୋଷ ମୋର

 ଧରିଛୁ ପ୍ରଥମେ ତୁ ମୋ ପ୍ରଥମ ପୁଲିସି 

 ଯଦିଓ କେବେ ତୁ କାହାରି ଆଗରେ କରିନୁ ମୋ ନାମେ ନାଲିସି ।

 ବୋଉ ତୁ ମୋହର ପ୍ରଥମ ଘଡ଼ି ଲୋ ଶିଖାଇଲୁ ମୋତେ ଶୃଙ୍ଖଳା 

 ତୋର ଲାଗି ମୁହିଁ ଜୀବନ ପଥରେ ହୋଇ ନାହିଁ କେବେ ବାଉଳା ।

 ବୋଉ ଲୋ ତୁ ମୋର ସଙ୍ଗାତ ବଉଳ ସବୁ ମନକଥା ପଚାରୁ 

 ନକହିଲେବି ତୁ ସବୁ ବୁଝିଯାଉ ଦେଖି ମୋର ମୁହଁ ଆଖିରୁ ।

 ବୋଉ ତୁ ମୋହର ମଖମଲି ଶେଯ ତୋ କୋଳ ମୋହର ଝୁଲଣା 

 ତୋର ହାତ ରନ୍ଧା ଅମୃତ ମୋ ପାଇଁ ହେଉ ସେ ଲୁଣି କି ଅଲଣା ।

 ବୋଉଲୋ ତୁ ମୋର ମମତାର ପେଡ଼ି ତୁ ମୋର ଭାଲେଣ୍ଟାଇନି 

 ବାହାରୁ ଆସିଲେ ପ୍ରଥମେ ବୁଝୁ ତୁ ଖାଇଛି କି କିଛି ଖାଇନି ।

 ବୋଉ ତୁ ମୋହର ବଡ଼ ମହାଜନ ତୋପାଖେ ମୁଁ ଋଣୀ ରହିଛି 

 ନେବା କଥା ଦୂରେ ପଚାରିନୁ କେବେ କେତେ ମୁଁ ଦରମା ପାଉଛି ।

 

ନିଜ ପେଟୁ କାଟି ମୋତେ ତୁ ଦେଇଛୁ କରିନାହୁଁ କେବେ ଜୁଲମ 

ଟିକିଏ କେଉଁଠି ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିଲେ ମୁଁ ଲଗାଇ ଦେଇଛୁ ମଲମ ।

ବୋଉ ତୁ ମୋ‌ହର ଭୂଗୋଳର ସ୍ରଷ୍ଟା ମୁକସାକ୍ଷୀ ଇତିହାସର 

ବୋଉ ତୁ ମୋହର ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ସାହିତ୍ୟ ସୃଜନୀ କଳାର ।

ତୋର ସମକକ୍ଷ କେହି ନାହିଁ ବୋଉ କେହି ନୁହେଁ ତୋର ପୂରକ 

ତୋ କାନି ପଣତ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ନେତ ମୋ ପାଇଁ ସେ ରକ୍ଷାକବଚ ।

ବୋଉ ତୁ ମୋହର ଗୀତା ଭାଗବତ ଦେବୀ ତୁ ମନ୍ଦିର ବେଢାର 

ଯେଉଁ ଠାରେ ଥାଆ ଯେମିତି ବି ଥାଆ ଘେନାକର ମୋର ଜୁହାର ।

ବୋଉ ତୋର କଥା ଯେତେ ଲେଖିଲେ ବି କିଛି ବାକି ରହିଯାଉଛି 

ଗୋଟିଏ ଦିନ ତୋ ପାଇଁ ନୁହେଁ ବୋଉ ସବୁଦିନ ହେଉ ଭାବୁଛି ।