ଶ୍ରାବଣ ମାସ

ଶ୍ରାବଣ ଆସିଛି ସାଥେ ବରଷା ଧରି,

ଆକାଶ ରେ ଭେଳା ଭେଳା ବାଦଲ ମେଳି ।

ଉତ୍ତର ଦିଗରୁ ବହେ କାଲୁଆ ବାଆ,

ଗରମକୁ କହିଲା ସେ ଯାଆ ତୁ ଯାଆ ।

ଝିପିଝିପି ଆକାଶରୁ ବରଷା ଝରେ,

ଚାଷୀ ଭାଇ ଖୁସି କଥା କହି ନସରେ ।

ସକାଳ ନହେଉ ଯାଏ କ୍ଷେତବାଡିକୁ,

 ଖାତିରି ନଥାଏ ତା'ର ଘଡଘଡି କୁ ।

ଚାରିଆଡେ ଘାସ ଗାଲିଚାର ଆସର,

ସାଧବବୋହୂ ସେଥିରେ ରଚଇଖେଳ ।

ପାଣି ପାଇ ପଲ୍ଲବିତ ସବୁଜ ଗଛ,

ଫୁଲ ରେ ନେନ୍ଥି ହୋଇଛି ବଗିଚା କାନ୍ଥ ।

ଟଗର,ତରାଟ ସାଥେ ମନ୍ଦାର ମିଳି,

ନିଜ ବଡିମା ଦେଖାଇ କରନ୍ତି କଳି ।

କଦମ୍ବ ଓଠରେ ଖେଳେ ହସର ଧାର,

ଆକାଶ କୁ ଜିଣେ ଅପରାଜିତା ନୀଳ ।

ଗୋଡିବାଣ,ରଙ୍ଗଣୀକୁ ଇଶ୍ୱରଜଟା,

ଏକ ଆରେକୁ ଦେଖାଇ କରନ୍ତି ଥଟ୍ଟା ।

ନଦୀନାଳେ ଭରିଅଛି ବରଷାଜଳ,

ଜଳଜୀବ ମାନେ ତହିଁ ରଚନ୍ତି ଖେଳ ।

ସାରୁବୁଦା ମୂଳୁ ବେଙ୍ଗ ରଡି ଶୁଭୁଛି,

ମାଛରଙ୍କା ମୀନ ଆଡେ ଚାହିଁ ରହିଛି ।

ଦୁଇ କୂଳ ଲଙ୍ଘି ନଦୀ ଯାଉଛି ଵହି,

ଖାଲଖମା କିଛି ସେତ ମାନଇ ନାହିଁ ।

ବାରିଆଡେ ମାଡେ ଜହ୍ନି,କାକୁଡି ଲତା,

କଖାରୁ ଡଙ୍କ ଚାଳରେ ଟେକିଛି ମଥା ।

ଟୁପୁଟୁପୁ ଝରିପଡେ ଆକାଶୁ ନିର,

ତାସ୍,ପଶା,ଲୁଡୁର ତ ଜମେ ଆସର ।

ଏଦିନରେ ପାଶେ ଥିଲେ ମୁଢିନଡିଆ,

ଖାଇବାକୁ ଲାଗେ ସେତ ଭାରି ବଢିଆ ।

ଚିତାଲାଗି, ରାକ୍ଷୀ ପୁଣି ଝୁଲଣ ଧରି,

ଶ୍ରାବଣ ଆସିଛି ମନେ ଆନନ୍ଦ ଧରି ।

ସବୁରି ମୁଖରେ ସେଯେ ଭରିଛି ହସ,

ସତରେ ଶ୍ରାବଣ ଭାରି ବଢ଼ିଆ ମାସ ।