ତମେ

ତମେ ଅପରୂପ ତମେ ଅନୁପମ

ତମେ ଯେ ଚିରସୁନ୍ଦର

ତମ ଶାନ୍ତମୂର୍ତ୍ତି ବିଶ୍ୱେ ଵିଲୋକନ୍ତି

ତମେ କରୁଣା ସାଗର ||

ତମ ଗୁଣଗାନ ଜାଣି ବିଶ୍ୱ ଜନ

ଅନ୍ତରେ ରଖନ୍ତି ବାନ୍ଧି 

ତୁମର ଚାହାଁଣି ମନ ନିଏ କିଣି

ଭାବନାରେ ଅଛ ଛନ୍ଦି ||

ତମେ ନାମ ମୟ ତମେ ପ୍ରେମମୟ

କିଏ ବା ଭୁଲିପାରିଛି

କରୁଣା ସାଗର ଅନନ୍ତ ଅପାର

ଯିଏ ବା ତାକୁ ବୁଝିଛି ||

ତମେ ଜ୍ଞାନମୟ ତମେ ଦୟାମୟ 

ଜ୍ଞାନ ର ବାରିଦ୍ଧି ତାରା

ତମେ ଶାନ୍ତିମୟ ତମେ ଭାବମୟ

ଭବ ପାରାବାରେ ପରା ||

ତମେ ଧର୍ମମୟ ତମେ ପୁର୍ଣ୍ୟମୟ

ସଂସାର ସାଗର ନାବ

ପରିକରିବାକୁ ଆସିଲ ଧରାକୁ

ପବିତ୍ରତା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବ ||

ତମେ ନାରାୟଣ ତମେ ଲୀଳାମୟ

ତମେ ପତିତପାବନ

ତମେ ମଧୁମୟ  ତମେ କର୍ମମୟ 

ଦେଲ ଆଦର୍ଶ ଚେତନ ||

ତମେ କ୍ଷମାମୟ ହୋଇଲ ସଦୟ

ତମେ ତ ସଚରାଚର 

ଯାହା ମୁଁ ଚାହିଁଚି ତାହା ମୁଁ ପାଇଛି

ଭାବିଲ ଅତି ନିଜର ||

 କିପରି ଭୁଲିବି ଭୁଲିପାରୁନାହିଁ

ତମେ ଅତି ଆପଣାର

ଜୀବ ଥିଲାଯାଏ ରହିଛି ରହିବି

ଧାୟୀ ତୁମର ପୟର ||