ସର୍ଜନର ଅଙ୍କୁରେ ଦଗମ

    କର୍ମତା-     

ଦିନର ସୁପ୍ରଭାତେ ଉଇଁ ସୁରୁଜ,

ଢାଳିଲାକି ନାଲି ନାଲି ଗୋଧୂଳି ମୁରୁଜ ||

ଶଙ୍ଖ ନାଦରେ କାକ, ପିକ, ବୃକ୍ଷର ଡାଳେ,

ରାବ ଦେଇ ଗଲେ ଖୁଦ ର ଆଳାସେ||

ଶଶୀ ନକ୍ଷତ୍ର ଡୁବି କହେ ସେ ତେଜସ୍କ୍ରିୟ କିରଣ,

ଦୂର କରି ଅଛି ମୁହିଁ ରକ୍ଷ୍ୟସ ତମ ||

ଗୋଧୂଳି ଉଡାଇ ଯେବେ ଗାଁଦାଣ୍ଡେ ର ସିମେ,

ଗୋକୁଳ ପୁତ୍ର କରେ ଆରାମ ଯେ ବନେ ||

ଦ୍ୱାର ଖୋଲି ଡାକୁ ଅଛି ବିପ୍ର ଗଣ,

ଉଠ ଉଠ ମହାପ୍ରଭୁ ଶଯ୍ୟା ତେଜିଣ||

ଧୀରେ ଧୀରେ ନଦୀସ୍ରୋତ କହେ ଏକବାଣୀ,

କେଉଁ ଦିଗେ ଗତି ମୁହିଁ ଜାଣି ହିତ ନାହିଁ ||

ଦିବାକର ଅଟେ ମୁହିଁ ଦୁଃଖି ଦିନର ବନ୍ଧୁ,

ଯେଯାହା କର୍ମ ସାର ବେଗ ଥମିଲାଣି ଢେଉ ||

ପୂର୍ବ ଗଗନେ ଆଗମନ ମୋର,

ପଶ୍ଚିମ ଆକାଶେ ଫେରେ କରି ସମାରୋହ ||

ତମ ଆସିଲାଣି ପୁଣି ଆକାଶ ଘୋଟାଇ,

କାମିଲାଣି ତେଜ ମୋର ଦୁର୍ବଳ ଯେ ମୁହିଁ ||

ଅଗସ୍ତେ ଅଗସ୍ତେ ଯାଉଅଛି ଧାଇଁ,

ଆସଇ ପୁଣି ନୂଆ ରଙ୍ଗ କାଲିର ପାଇଁ ||

ନବବଧୂ ପରି ଆସଇ ନାଲି ନାଲି ହୋଇ,

ଡୁବିଲା ବେଳଯାଏ ମୁହିଁ ନାଲିର ରଙ୍ଗ ନେଇ ||

ଏହିତ ପ୍ରକୃତିର ନିୟମ ଅଟେ ସାର,

ଯେଯାହା କର୍ମ ସାରି ଫେରିବେ ଈଶ୍ୱର ଦ୍ୱାର ||