ସପନ ଦୁନିଆଁ

ଅସୁମାରୀ ସୁଖ ଭରିଥିଲା ମନେ

  ଦେଖିଥିଲି ସ୍ବପ୍ନ ଦିନରେ

ପିତାମାତାଙ୍କର ଗେଲ୍ହା ହୋଇଥିଲି

  ସବୁଥିଲା ମୋର ପାଖରେ l

ବୋଉ କାନିଟାକୁ ଧରି ଚାଲୁଥିଲି

  ବାଡ଼ିଠୁ ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆରରେ

ଅଳି କରିଦେଲେ ସବୁ ମିଳୁଥିଲା

  ଖେଳୁଥିଲି ସାଙ୍ଗ ମେଳରେ l

ସଞ୍ଜେ ଜେଜେ ମାଆ ପାଖେ ରହୁଥିଲି

   ଧରୁଥିଲା ମୋତେ କୋଳରେ

ଆଦର ଯତନ କେତେ ନେଉଥିଲା

   କହିପାରିବି ନି ତୁଣ୍ଡରେ l

ବାପାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ଡେଇଁ ପଡୁଥିଲି

  ଭୟ ନଥିଲା ମୋ ମନରେ

ବାପଧନ କହି ଗେଲ କରୁଥିଲେ

  ଅଝଟ କରିଲା ବେଳରେ l

ସୁସ୍ୱାଦୁ ଭୋଜନ ଯେବେତ ଆସିଛି

  ଛଡେଇ ନେଇଛି ହାତରେ

ସବୁଯାକ ମୁହିଁ ଏକେଲା ଖାଇଛି

  ଆସିନାହିଁ କେହି କତିରେ l

ବୋଉ କୋଳେ ମୁହିଁ ଶୋଇ ଯାଇଥିଲି

   ଛାତି ଥରିଗଲା ମାଡ଼ରେ

ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ନଜର ଆସିଲା

 ନାତି ପିଟୁଛି ବିଂଛଣାରେ l

ସପନ ଦୁନିଆଁ କ୍ଷଣକେ ହଜିଲା

  ପତ୍ନୀ ହସୁଅଛି ଆଗରେ

ବୁଢାଟା ହେଲଣି ସରମ ଆସୁନି

ଭାସୁଥିଲ କାହା ପ୍ରେମରେ l

ସପନ ଦୁନିଆଁ କେତେ ଚମତ୍କାର

  କହି ପାରିବିନି ଆଗରେ

ବାପା ମାଆ ମୋର କ୍ଷଣକେ ହଜିଲେ

  ନାତି ଦେଇଦେଲା ପ୍ରହାରେ l