ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଆସିଲାଣି

ତପତ ତପନ, ସୁଶୀତଳ ହୋଇ

ପ୍ରତୀଚିକୁ ଛୁଇଁଲେଣି,

ମିଠା ଛୁଆଁ ପାଇ ଦିଶା ସୁକୁମାରୀ

ସରମେ ଝାଉଁଳିଲାଣି । [୧]

ସରମର ଛିଟା ସୁନ୍ଦରୀ ଶରୀରେ

ମହୁରଙ୍ଗ ବୋଳିଲାଣି,

ବାହୁଡ଼ିଲେ ଗୋଠ, ବେଳ ରତ ରତ,

ସଞ୍ଜ ନଇଁ ଆସିଲାଣି । [୨]

ଆକାଶର କୋଳେ ମାଳ ମାଳ ହୋଇ

ବିହଙ୍ଗମ ଭାସିଲେଣି ,

ଝଅଟ ଝଅଟ ବସା ବାହୁଡ଼ିବା-

ଶିରୀ ନିଏ ମନ କିଣି । [୩]

ପେଟ-ପାଟଣାର ବେଉସାକୁ ସାରି

ପ୍ରାଣୀ ଘର ମୋହିଁଲେଣି,

ଖେଳ ସାରି ବାଳ, ପାଠ ସାରି ଶିଷ୍ୟ

ସରାଗେ ବାହୁଡ଼ିଲେଣି । [୪]

ଅଶନ, ବିରାମ ପାଇଁ ରବି ଯାଇ

ଗିରି ଗୃହେ ରହିଲେଣି,

ଗଛ ଲତା, ନଦୀ, ଆକାଶ, ପ୍ରାସାଦ

କାଳିମାରେ ହଜିଲେଣି । [୫]

ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରୁ ଓଁକାର ଶବଦ

ଶଙ୍ଖ ନାଦ ଗୁଂଜିଲାଣି ,

ସଞ୍ଜବତୀ ଜାଳି ପରିବାର ସୁଖ

ବଧୂଏ ମନାସିଲେଣି । [୬]

ତାରା ଫୁଲ ଛିଟ କଳା ପାଟ ପିନ୍ଧି

ସଜହୁଏ ନିଶି ରାଣୀ,

କପାଳରେ ଆଙ୍କି ଚନ୍ଦ୍ରମାର ଟୀକା

ମନ୍ଦ ମନ୍ଦ ହସିଲାଣି । [୭]

'ଅନ୍ଧାର ଘୁଡୁକୀ' ଭୟରେ ଶିଶୁଏ

ମା କୋଳ ଉଂଡିଲେଣି,

ପ୍ରେମ - ପ୍ରଶାନ୍ତିର ଏକତା ବନ୍ଧନେ

ପରିବାର ହସିଲାଣି । [୮]