ସମୟଟି ଯାଏ ବିତି

ମାଆ ଯେବେ ଗାଈ ଦୁହିଁବାକୁ ଯାଏ

ମୁଁ ଦିଏ ବାଛୁରୀ ଧରି,

କୁନି ବାଛୁରୀ ମୋ ହାତ ଚାଟୁଥାଏ

ତା' ଜିଭରେ ଥିରିଥିରି ।

ଆମ ଗାଈ-'ଶ୍ରୀୟା' ଚାହିଁ ରହିଥାଏ

ଗୋଟିଏ ଲୟରେ ମୋତେ,

ତା' ଛୁଆକୁ ଗେଲ କରି ଦେଉଥିଲେ

ଖୁସି ହୁଏ ସିଏ କେତେ ।

ମୋ ମାଆ ପରା ଗାଈ ବାଛୁରୀଙ୍କ

ନିଇତି ଯତନ ନିଏ,

ଗୁହାଳକୁ ସଫା ସୁତର କରି ସେ

ଖାଇବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଦିଏ ।

ଭଲ ପାଉ ଆମେ କ୍ଷୀର,ଦହି,ଛେନା-

ଘିଅ,ସର ଖାଇବାକୁ,

ଭାଇ ସଙ୍ଗେ କେବେ କଜିଆ ବି କରୁ

ବଡ଼ ଭାଗ ପାଇବାକୁ ।

ଶରଧାରେ ମାଆ ଆମରି ପାଇଁକି

ଦୁଧଭାତ ଦିଏ ନିତି,

ବାଛୁରୀ ସଙ୍ଗରେ କଉତୁକ କରି

ସମୟଟି ଯାଏ ବିତି ।

କୁନି ବାଛୁରୀଙ୍କୁ ଗେଲ କରି ଆମେ

ଦେଉ ପରା ପିଠା-ରୁଟି,

ବଡ଼ ଆନନ୍ଦରେ ଖାଇଦିଏ ସିଏ

ତା' ଲାଞ୍ଜକୁ ଛାଟି ଛାଟି ।

ରୋଗ ବାଧିକିରେ ଡାକ୍ତର ଦେଖାଇ

ତାଙ୍କ ସେବା କରୁ ଆମେ,

ଜାଣିଶୁଣି କେବେ ଅବହେଳା କରି

ଲାଗୁନାହିଁ ଅନ୍ୟ କାମେ ।

ଭାରି ଉପକାରୀ ପ୍ରାଣୀଟିଏ ପରା

ଅଟଇ ଯେଣୁ ଏ ଗୋରୁ,

ଆମ ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ଭାବରେ

ତାକୁ ବି ଗଣନା କରୁ ।