ସ୍ମୃତିର ନିଆଁ ଝୁଲ

ଅନେକ ଦିନ ପରେ ସେଦିନ ମୋର

ଦେଖା ହୋଇଗଲା ପ୍ରୀତିପଦ୍ମା ସହ

    ପୁରୀର ସେ ସ୍ବପ୍ନ ବିଭୋର ବେଳାଭୂମିରେ ,

ମୋ ଆଖିରେ ଆଖି ମିଶାଇ

       ସେ ହସି ଦେଲା ଖୁବ୍ ସହଜରେ ,

ଏଥର ଶୂନଶାନ ନୀରବତାକୁ ଡେଇଁ

ମୁଁ ପଚାରିଲି କେମିତି ଅଛୁ

ଆଜି ବି ତ ବଉଳର ବାସ୍ନା ପରି

        ମହ ମହ ବାସୁଛୁ .....!

ସେ କହିଲା ହଁ ଭଲରେ ଅଛି

ସ୍ମୃତିର ବତୀ ଖୁଣ୍ଟ ହୋଇ ଛିଡା ହୋଇଛି

         ବିସ୍ମୃତିର ଅନ୍ଧାର ଗଳିରେ ,

ମୁଁ କହିଲି ତୁ କ'ଣ ଜାଣିନୁ , 

        ଅତୀତର ସ୍ମୃତି ସବୁ

ସବୁ ଦିନେ ନିଆଁ ଝୁଲ ହୋଇ ଝୁଲୁଥାଏ

ସ୍ମୃତି ହୋଇ ଜଳିବାକୁ ବଳକା ଜୀବନରେ .......