ସ୍ମୃତି

ସ୍ମୃତି ଏବେ ଭେଟହେଲେ ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ମୁରୁକି ହସୁଛି ।

ଆଗ ପରି ଦିଶୁ ନାହିଁ କଅଁଳିଆ ଦେହ ତାର

ଧୋବ ସରସର

ହଳଦୀ ସିନ୍ଦୂର ମଖା ତା ପୃଷ୍ଠାରେ ଆଦିଅନ୍ତ

ପୁରୁଣା ଅକ୍ଷର

ଲିଭି ଲିଭି ଆସିଲାଣି ଭୋଟକାଳ ତାଳପତ୍ର

ଲିପିବଦ୍ଧ ପ୍ରଣବ ଓମ୍ କାର ।

ସ୍ମୃତି ରୂପ ଚିରନ୍ତନ ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ଅକ୍ଷର ଅକ୍ଷରା ;

ଲିପିରୂପେ ଖୋଦିତ ସେ ଶିଳାଖଣ୍ଡେ

ହୃଦୟ ଫଳକେ,

ବେଦ ଶାସ୍ତ୍ର ସୁସାହିତ୍ୟ ରଚନା ସଙ୍ଗମେ

ପୁସ୍ତକର ଶବ୍ଦ ବାକ୍ୟ କଥା ଗୀତ

ସଙ୍ଗୀତର ସୁମଧୁର ସ୍ୱରେ

ସ୍ମୃତି ନାମ ଅହରହ ଗୁଞ୍ଜେ ,

ଭାବିହୁଏ ଛୁଇଁହୁଏ ସ୍ମୃତିକୁ ବି

ନୂଆ ଏବେ ଉଦ୍ଭାବିତ ମୋବାଇଲ ଯନ୍ତ୍ରେ ,

ଲାଗେ ସ୍ମୃତି ହାତ ପାହାନ୍ତିରେ ।

ମୈ।ନ କିନ୍ତୁ ସ୍ମୃତି କିଛି କହେ ନାହିଁ ମୁହଁ ଖୋଲି

ଦୁର୍ବୋଧ୍ୟ ଲାଗଇ ଅର୍ଥ ତାର ନୀରବତା,

ବୋଧହୁଏ ଏତେ ତାର ସରସତା ସୁଲଭତା

ସକାରଣ ସାହଚର୍ଯ୍ୟ 

ହେଉନାହିଁ ପୂର୍ଣ୍ଣକାମ ,

ରଙ୍ଗରସ ଗୁଣସାର ଏ ସ°ସାର

ନେଉଅଛି ଭିନ୍ନମୋଡ

ସନ୍ଦୀହାନ ଏ ଜୀବନ 

ନୀତି ଓ ଆଦର୍ଶ ଠାରୁ କାହିଁକି ବା

ଯାଉଛି ଦୂରେଇ ,

ଯନ୍ତ୍ରଦାସ ହୋଇଲେ ମଣିଷ 

ସ୍ମୃତି ନାମ ଅସ୍ତିତ୍ବର ମୂଲ୍ୟ କିଛି ପାରିବକି ରହି ?