ସ୍ମୃତି ଫୁଆର

ଆଜି ମୋର ଏଇ ନିଃସଙ୍ଗ ପ୍ରାଣେ

ଏକା ସ୍ମୃତି ଅଛି ହୃଦୟ ମନେ ।

ତୁମେ ପ୍ରିୟା ମୋର ଚିର ସଙ୍ଗିନୀ 

ହୃଦୟେ ଶୀତଳ ମାନସେ ରାଣୀ ।

ଦୂରେଇଲ ମୋତେ ପାଞ୍ଚିଲ ଐରୀ

ମୁହିଁ ଶିବ ପରା ତୁମେ ଗଉରୀ ।

ନିଶ୍ଚୟ ଦିନେ ନା ଦିନେ ଆସିବ

ସ୍ମୃତି ଝରକାରୁ ମୋତେ ଡାକିବ ।

ତହିଁରେ ଫୁଟିବ ଯେଉଁ କମଳ

ଗଢ଼ିବା ସେ ସ୍ଥାନେ ପ୍ରେମ ଦେଉଳ ।

ଜନ୍ମରୁ ମରଣ ଯେତେକ ପଥ 

ସ୍ମୃତି ସାଥେ ଆମ ଚଳିବ ରଥ ।

ଏଇ ଆଷାଢ଼ର କାନିକୁ ଛୁଇଁ

ତୁମେ ଉଠୁ ଥିଲ ପ୍ରେମରେ ଚେଇଁ ।

ସଂଗୀତ ମୁଖର ତୁମର ଭାଷା

ସେ ମଧୁ ରସରେ ଲିଭେ ମୋ ତୃଷା ।

ଲିଭିଛି ଜ୍ୟେଷ୍ଠର ଉତ୍ତାପ ଭାବ

ଧରଣୀ ବୁକୁରେ ଶୀତଳ ଲାଭ ।

ଫେରି ଆସ ପ୍ରିୟା ମାନ ନ କର

ଗଢିବା ସ୍ମୃତିରେ ସ୍ଵଚ୍ଛ ସଂସାର ।

ବରଷା ଋତୁର ଆଷାଢ଼ ମାସ

ମନରୁ ଲିଭାଏ ସବୁ ଉଦାସ ।

ସ୍ମୃତି ଦୋଳି ଏକ ଦେଲି ଲଗାଇ

ଦେଖ ପ୍ରିୟା ଥରେ ଚିତ୍ତ ଲଗାଇ ।

ତୁମରି ପ୍ରତିମା ଛବିକୁ ଧରି

ସ୍ମୃତି ରୂପେ ତାକୁ ନିଏ ଆଦରି ।