ସଜେଇବି ତତେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ରଙ୍ଗେ କଥା

ସଜେଇବି ତତେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ରଙ୍ଗେ କଥା ଦେଉଛି ପ୍ରିୟା ,

ନୀଳ ତରଙ୍ଗକୁ ଆଣି ତୋ ପଣତେ କରେଇବି ମୁଁ ଅଙ୍କା ,

ତୋ ହାତେ ଶାମୁକା ଦେଇ ମୋତି ହେବ ତୋ ହସେ ବନ୍ଧା ,

କଳା ବାଦଲକୁ ବାନ୍ଧି ସଜେଇବି ତୋ ଗଭା ।

ଭିଜେଇବି ତୋତେ ପ୍ରେମ ବର୍ଷାରେ ସାଜି ମୁଁ ମେଘରାଜା ,

ଯେତେ ଜଳିଲେ ଜଳୁ ପଛେ ଏ ଦୁନିଆ ତୋପାଇଁ ମୁଁ ହେବି ରାଜା ,

ସଜେଇବି ସେଠି ଗୋଲାପ ପାଖୁଡା ଓଠ ତୋ ସଦ୍ୟ ସକାଳ ବର୍ଷାଭିଜା ,

ତୋ ଆଖି କଜଳେ ସପନ ଉଆସ ହୋଇଥିବ ସଜା ।

ଚାଲିରେ ତୋର ମୁକ୍ତା ଝରେ ଭାଷାରେ ପୁଣି ମହୁ ,

ଚାଲି ଦେଖି ତୋରାଜହଂସୀ ମୁଂହ ପୋତେ କି କହିବି ଆଉ ,

କେଉଁ କାରୀଗର ହାତ ଗଢ଼ା ଜୀବନ୍ତ କଣ୍ଢେଇ ତୁ ,

ରୂପ ରାଇଜର ରାଜ କୁମାରୀ ସତେ ତୁ ।

ଜହ୍ନର ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା

ଫିକା ପଡ଼ିଯାଏ ତୋ ମୁଂହ ସତେ ଏପରି ,

ଚାହାଁଣି ତୋର ଶାନ୍ତ ଶୀତଳ ମନୁ କ୍ଲାନ୍ତି ହରଇ ,

କଥାରେ ତୋର ମହୁଲି ନିଶା ସାଜିବୁକି ମୋ ମନ ମୟୂରୀ ,

ସାଜିବୁକି ମନର ସାରୀ ଖାଲି ଯେ ପଡ଼ିଛି ମୋ ମନ ପଞ୍ଜୁରୀ ।

ଏ ଯାବତ ଜୀବନ ମୋ ଅଛି ଯେ ମରୁଭୂମି ,

ଆଣିବୁକି ଜଳବିନ୍ଦୁ ସାଜି ମୋ ଆକାଶେ ମୌସୁମୀ

ସ୍ୱପ୍ନ କୁମାରୀ ମୋ ଗଢିଦେବି ସୁନା ପଞ୍ଜୁରୀ ପ୍ରେମରେ କରିବିନି ଅଣାଏବି କମି ,

ପୁସ୍ତକ କୀଟ ଜୀବନେ ମୋ ଉପହାର ହେବୁ କି ଦାମୀ ।