ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ

ଜୀବନ'ତ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀ ଏକ ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ,

ଶୂନ୍ୟତାକୁ ମାପୁ ମାପୁ ଯାଉ ଏ' ଜୀବନ ।

ବେସୁରା ସୁରରେ ଗାଏ ବିବର୍ଣ୍ଣ ଫଗୁଣ ,

ତଥାପି ତ ଭଲଲାଗେ ଅସରା ଶ୍ରାବଣ ।

ଶୁଖିଯାଉ ପଛେ ମଲ୍ଲୀମାଳ'ର ଗଜରା ,

ହୃଦୟରୁ ଝରିପଡୁ କୋହର ପସରା ।

ଆଶା ବାଲିଘରେ ଆଜି ଅତଡ଼ା ଖସୁଛି ,

ନୀରବ, ନିଥର ଓଠ ନୀରବେ କମ୍ପୁଛି ।

ତଥାପି'ତ ଏ ' ହୃଦୟ କାହା ପାଇଁ ଝୁରେ ,

ବଞ୍ଚିବାର ସର୍ତ୍ତ ପାଇଁ ସ୍ମୃତି ଚୈତ୍ୟରାରେ ।

ଆଶାହିଁ ତ' ଜୀବନର ବଞ୍ଚିବାର ଗୀତ ,

ସପନ ପାହାଚ ତଳେ ବିଶ୍ଵାସର ସ୍ରୋତ ।

ପ୍ରତାରଣା , ପ୍ରବଞ୍ଚନା ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ,

କାହା ପାଇଁ ଅମୃତର ଅବା ବିଷ ଫଳ ।

ଆଶାର ପ୍ରତ୍ୟୁଷ ପରେ ସ୍ମୃତିର ତୁଠରେ ,

ଶିଉଳୀ ଲାଗଇ ସ୍ଵପ୍ନ ତୁଠ ପଥରରେ ।

ତଥାପି ଭାସେ ନଈରେ ସ୍ନେହ ରୂପୀ ଡଙ୍ଗା ,

ଜ୍ଵାଳା ଉପଶମ କରେ ଶୁଦ୍ଧମୟୀ ଗଙ୍ଗା ।

ବିଷାଦ କ୍ଷତରେ ବିଶ୍ବାସର ମଧୁବାଣୀ ,

କେହି ନଲଗାନ୍ତୁ ପଛେ ବିଶଲ୍ୟକରଣୀ ।

ସମ୍ପର୍କିତ ଖିଆଲିର ରେଶମୀ ଚାଦରେ

ଆସ୍ତରଣ ଘୋଡେଇବି କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଡୋରିରେ ।