ଶୁଣିଛି ହେ ପ୍ରଭୁ

ଶୁଣିଛି ହେ ପ୍ରଭୁ  ଶବରୀ ଅଇଁଠା

      କୋଳିରେ ଥିଲା ତ ମନ

ଶ୍ରୀୟା ଚଣ୍ଡାଳୁଣୀ  ଝୋଟି ଚିତ୍ର ଦେଖି

       ଲକ୍ଷ୍ମୀ ହୋଇଲେ ପ୍ରସନ୍ନ।

କୁବୁଜାର ବାସ ଚନ୍ଦନ ରେ ତୁମେ

       ଭଳିଗଲ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ସୁଦାମା ର ଖୁଦ ଭଜା ଖାଇ ନାଥ

      ବାନ୍ଧିଥିଲ ବନ୍ଧୁତାରେ ।

ରାଧାରାଣୀ ନିତି କୁଞ୍ଜବନେ ଥାଇ

       ବୁହାଉଛି ପ୍ରୀତିଝର

କଦମ୍ବ ମୂଳରେ ଚାହିଁ ବସିଅଛି

       ଶୁଣିବାକୁ ବଂଶୀ ସ୍ଵର।

 ବୃଦ୍ଧା ବୟସରେ ଯଶୋଦା ମାଆର

       ସ୍ତନୁଁ ବୁହାଇଲ କ୍ଷୀର

ଦେବକୀ ର ଗର୍ଭ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରେ ଥିଲ

      ମୋକ୍ଷ ପାଇଁ ବରାବର।

ଏପରି ଭକତ ହୋଇ ପାରିବିନି

      ନାହିଁ ପୁଣ୍ୟ ବଳ ମୋର

ମୋର ମୁଖେ ଥାଉ ତୁମ ନାମ ଗୁଣ

      ଏତିକି ସୁଦୟା କର।