ଶୀତର ପହିଲି ଛୁଆଁ

     

ଅତଳ ସ୍ପର୍ଶି ଗଭୀର ପର୍ଣ୍ଣର ସାଗର ରେ,

 ଅବୋଧ ଶିଶୁଟିଏ ହଜିଗଲା ପରି

 ସହରର ଅଚିହ୍ନା ଗଳିରେ,

 ଲକ୍ଷ୍ୟହୀନ ପଥିକ ସଦୃଶ,

 ଖୋଜିବୁଲେ ତୁମକୁ ଏ ମନ

 ପୁଣି ଶୀତର ଆଗମନରେ ।

ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି ଘନ କୁହେଲିକା ସମ,

 ସେ ଦୀର୍ଘ ରଜନୀରେ

 ଚନ୍ଦ୍ରମାର କୋମଳ ଜୋଛନା ରେ

 ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ଓ ନିଃଶ୍ୱାସର ଉତ୍ତାପରେ

ସମର୍ପି ଥିଲି ମୋ ସତ୍ତା,

 ଶୀତର ଆଗମନରେ ।