ଶୀତ ସକାଳ

ବାଟ ବଣା ହୋଇ ଶୀତ,

ଦିଗ ଭୁଲି ହୋଇ ଭିତ ।

ନିଦାଘର ଠେଲା ପେଲାକୁ,

ଦେଖ ଜାଜାବର ଝୁଲାକୁ ।

ଅନ୍ଧାର ଅନ୍ଧାର କୁହୁଡି ,

ବାଟ ବଣା ହୁଏ ବିହୁଡି ।

ଦାନ୍ତକୁ ଦାନ୍ତରେ ବାଡେଇ

ଚାଦର କୁ ଦେହେ ଘୋଡେ଼ଇ ।

କାଠି କୁଟା ଜାଳି ସଭିଏଁ,

ହାତକୁ ନିଆଁ ରେ ଶେକ ହେ ।

ସକାଳ ର ଖରା ପାଇଁକି,

ଦାଣ୍ଡ ପିଣ୍ଡା ଯାଉ ଧାଇଁକି ।

ହଳଦି ବସନ୍ତ ଦେଖିକି,

ଶୁଭ ହେଵ ମନେ ଚିନ୍ତିକି ।

ଖରା ଖଟି ହୁଏ ମଜାରେ,

ଚାଆ ପିଆ ତାହା ସାଙ୍ଗରେ ।

ଏମିତି କଟଇ ସକାଳ,

ଜଣା ପଡେ ନାହିଁ ବେଏଳ ।

ଏବେ କାହିଁ ଆଉ ସେ ଦିନ,

ଖୋଜିଲେ ପାଉନି ମୋ ମନ ।।