ଶେଷ ସକାଳ

ଆଜି ଦେଖୁଥିଲି ଫର୍ଚ୍ଚ ଫର୍ଚ୍ଚ ବେଳାରେ

ସେଇ ଶେଷ କୁହୁଡ଼ି କୁ

ଧୂଆଁଳିଆ ଆବେଗ ଭିତରେ,

ସବୁ କିଛି ତୋଫା ତୋଫା ଦିଶୁଥିଲା ।

ସ୍ୱପ୍ନ ମାନେ ମୋ ଭିତରେ

ନିରବ ଥିଲେ

ହୃଦୟ କିନ୍ତୁ ଖୁବ ହସୁଥିଲା

ସେଇ ସ୍ମୃତିରେ,

ଯେଉଁଠି ବଞ୍ଚିବାର ମୋହ ଟିଏ ଥିଲା 

ମୋ ଚିନ୍ତା ର ଘନତ୍ୱ ଭିତରେ

କିଏ ତ ପ୍ରେମ ର ଅକ୍ଷର ଟିଏ 

ସଜାଇ ଦେଇ ଚାଲି ଯାଇଥିଲା ।

ଅପାସୋରା ଅସୁମାରୀ ଅଫେରା

ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମାନେ ଥିଲେ

କେଜାଣି କେଉଁ ଜନ୍ମର

ଅଜଣା କାହାଣୀ ମାନେ

ପ୍ରେମ ଗଳ୍ପ ଲେଖୁଥିଲେ,

ନିର୍ବାସିତ ପ୍ରହର କୁ ଖୋଜିବା ନିଶାରେ ।

ଝାପ୍ସା ଝାପ୍ସା ଆଲୋକ ଭିତରେ

ଅନେକ କୁହୁଡ଼ି ଥିଲା

କୁହୁଡ଼ି ଟା ମନ କୁ ବାଟବଣା କରୁଥିଲା

ସବୁ ପୋଛି ଦେଇ ସଫା ରାସ୍ତାଟେ

ଖୋଜିଲି ନିସର୍ତ୍ତ ଭାବନାରେ ।

କ୍ଷଣ ସ୍ଥାୟୀ ଜୀବନ ଭିତରେ

ଆଦେଖା ବିପ୍ଳବ

ପୁଣି କେଉଁ ଅସ୍ଥାୟୀ ଆବେଗ ରେ

କ୍ଷଣ ଭଙ୍ଗୁର ଆଶା

ହୃଦୟ ର ଘନତ୍ୱରେ l

କେବଳ ମୁଁ ଥିଲି

ମୋ ଭିତରେ ଆଖି ଟିଏ ଥିଲା

ମୋ ମନ କୁ ଟାଣି ଆଣି 

କବିତା ଟିଏ ଲେଖୁଥିଲା

ଇଚ୍ଛା ର କୁହୁଡ଼ି ମାନେ ହଜିଗଲା ପରେ।