ସେନେହ ବନ୍ଧନେ

    

କୁନି ପୁଅଟିକୁ କୋଲେଇ ଧରିଣ 

ମାଆ କରୁଥାନ୍ତି ଗେଲ,

ଭଲ ପିଲାଟିର ପାଠ ଦେଖି ଆଜ୍ଞା

କହନ୍ତି ଛୁଆଟି ଭଲ ।

ଚନ୍ଦ୍ର ସୁରୁଜ ଆକାଶ ଧରିଛି 

ମେଘ ଧରିଅଛି ପାଣି,

ପୃଥିବୀ ଧରିଛି ସବୁ ଜିନିଷକୁ

କାହାକୁ ହୀନ ନ ମଣି ।

ଫୁଲ ଫଳ ଧରି ହସୁଅଛି ଗଛ

ଫୁଲେଇ ହେଉଛି ସେହି,

ଶିରି ମନ୍ଦିର ତ କାଳିଆ ଧରିଛି

ଜଗତ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ ।

ଘରକୁ ଧରିଛି ମୂଳଦୁଆ ତାର

ପାଣିରୁ ବିଜୁଳି ବତି,

ସେନେହ ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧି ଦେଲେ ଥରେ

ବଢ଼ିଯାଏ ଭାବ ପ୍ରତି ।