ରକ୍ତ ଦାନ ମହାପୂଣ୍ଣ୍ୟ

ବାପୁନୁ ସିପୁନୁ  ଦୁଇଟି ସାଙ୍ଗ

    ସିପୁନୁ ଅଟେ ସାନ,

କିଏ କାହାକୁ   ଛାଡନ୍ତି ନାହିଁ

    ପାଠ ପଢ଼ାରେ ଧ୍ୟାନ ।

ଖେଲୁ ଖେଲୁ ତ  ବାପୁନୁ ଦିନେ

    ପଡ଼ିଲା ଭଙ୍ଗା କୁହେଁ,

ମୁଣ୍ଡ ଫାଟିଲା  ରକତ ଗଲା

    କଥା ବି ସେ ନ କୁହେ ।

ରକତ ଧାର   ବସିଲା ତାର

    ତାଟକା ହେଲେ ସବୁ,

ରକତ ନାହିଁ   ବଞ୍ଚିବା କଷ୍ଟ

     କହେ ଡାକ୍ତର ବାବୁ ।

କାହା ରକତ   ମିଶିବ ତାକୁ

     କିଏ ରକତ ଦେବ,

ରକ୍ତ ନ ଦେଲେ  ବଞ୍ଚିବା କଷ୍ଟ

     ତାହାର ପ୍ରାଣ ଯିବ ।

ଯେତେକ ଥିଲେ  ବଡ଼ବଡ଼ିଆ

    ଚାଲିଲେ ମୁଣ୍ଡ ପୋତି,

ସିପୁ ଦେଖିଲା    ବଞ୍ଚିବ ନାହିଁ

    ପତାଇ ଦେଲା ଛାତି ।

ବାପୁ ରକତ     ସିପୁ ରକତେ

    ହୋଇତ ଗଲା ମେଳ,

ସିପୁ ରକତେ    ବାପୁ ବଞ୍ଚିଲା

    ଏହି ତ ଭାଗ୍ୟ ଖେଳ ।

ବାପୁ ବଞ୍ଚିଲା    ହସି ଉଠିଲା

    ହସିଲେ ସାଙ୍ଗ ଦୁଇ,

ପର ପାଇଁ ଯେ   ଜୀବନ ଦିଏ

     ସିଏ ତ ବଡ଼ ହୋଇ ।