ଅଝଟକୁ ନା

ପିଲାବେଳେ ମୋର ରଡି ବିରକ୍ତିର

      ପାଏ ମୁହିଁ ସଫଳତା 

ଯାହା ଚାହେଁ ମୁହିଁ  କଷ୍ଟ ସବୁ ସହି

     ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ପିତାମାତା l

 ଜିଦି ଅଭ୍ୟାସ କୁ କା6ର୍ଯ୍ୟ ଲଗାଇ ମୁଁ

    ବଡ ହେଲି ନାହିଁ ବାଧା

ଅଝଟ ହୋଇଲେ  ସୁଯୋଗଟି ମିଳେ 

     ହଟେ ସବୁ ଅସୁବିଧା l

 ପଇସା ନେଇକି  ଚକୋଲେଟ ଖାଇ

    ଜନ୍ମାଇ ବିଶ୍ୱାସ ଘରେ

ଏବେ ଖାଉଅଛି  ଖଇନି ବାସୁଛି

    ସିଗାରେଟ ପକଟରେ  l

ମୋର ପୁଅ ସୁନା  ସିଏ ଆନମନା

    ପ୍ରତି ବାପା ଏହା କହେ

ବିଶ୍ୱାସ କରିକି  ହେଉଛନ୍ତି ଠକି

    ଅଣଚାଶ ଶେଷେ ବୁହେ l

କମରେ ଗୋଟିଏ  ବେଶୀରେ ଦୁଇଟି

   ସ୍ନେହେ ବଢେ ଆମ ପିଲା

ଛାଡ଼ କାମ ଧନ୍ଦା  ଶିଷ୍ଟାଚାର  ବିନା

    ଡାକି ଆଣେ ନାନା କିଳା l

ଭଲ ପଢିବାକୁ  ଗଲା କୋଚିଙ୍ଗକୁ

    ପ୍ରେମ ଶିଖେ ଦେଇ ମନ

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଜାଣ ପ୍ରେମର ଉଦ୍ୟାନ

     ଭୟଶୂନ୍ୟ ଉନ୍ମାଦନ l

ତାକୁ ବୁଝାଇଲେ ପଡିବ ଅକଳେ

    ଲମ୍ବା ହାତ ଆଇନିର

ନାହିଁ ପାସ ଫେଲ ପାଠର  ବଡନ

    ଦାୟିତ୍ୱରେ ସରକାର l

ଅଝଟ ହୋଇଲେ ମୋବାଇଲ ମିଳେ

     ଦେଖିକରି ସବୁ ଜାଣେ

ବିଚରା ଶିକ୍ଷକ  ନୀରବ ଦର୍ଶକ

     ଶୁଖିଲାରେ ନାମ ନିଏ l

ମୋବାଇଲି ଟିଭି  ଦେଖୁଛି ସବୁଠି 

    ପ୍ରେମ ପ୍ରତାରଣା ନାଟ

ନ ବୁଝି ଅଝଟ ହୋଇ ହୁଏ ନଷ୍ଟ

   ସମାଜେ ବସୁଛି ହାଟ l

ସଂଯମ ରହିତ ବଢୁଛି ଔଦ୍ଧତ୍ୟ 

   ହଜୁଛି ମାନବିକତା

ଶୃଙ୍ଖଳାର ଜ୍ଞାନ ଆବଶ୍ୟକ ଜାଣ

   ବୁଝି ଛାଡୁ ଅଝଟତା l