ସ୍ବପ୍ନଭରା ଆଶା

ତୁମେ ଯେବେ ଚାହିଁ ଦିଅ

ମୋତେ ନିରେଖି

ଶତଦଳ ବିକସିତ 

ସୌରଭ ଯୋଖି ।

ସୌଭାଗ୍ୟ ଆକାଶ ମୋର 

ଲୋହିତ ବର୍ଣ୍ଣ

ସେ ଗୁଲାଲେ ଆସ ପ୍ରିୟ

ଶତ ଜନମ ।

ମୁଁ ତୁମ ତୁଷାର ଫଳ

ସାଗର ବୀଚି

ଶୀତ ସକାଳରେ ଦେବି

କଲ୍ଲୋଳ ବିଞ୍ଚି ।

ପ୍ରଭାତ ଯାତ୍ରାରେ ହେଉ 

ମନ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ

ମୁହିର ମୁଁ ବୁଝେ ନାହିଁ

ପୀରତି ମୂଲ୍ୟ ।