ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ କାନ୍ଦେ

ଖୋଲା ଆକାଶରେ ଉଡ଼ିଯିବା ପାଇଁ 

ଭାବି ନ ଥିଲି ମନେ 

ବିରାଟ ପୃଥିବୀ ପରି ମଣିଥିଲି 

ତ୍ୟାଗରେ ଭୋଗର ସୁଖ ଜାଣିଥିଲି 

ସେହି ପବିତ୍ର ବନ୍ଧନେ । 

ଯେଉଁ ବନ୍ଧନ କରି ଦେଇଥିଲା 

ସତ୍ତାକୁ ମୋର ଲୀନ 

ସେହି ବନ୍ଧନ ଦେଇଥିଲା ମୋତେ 

ମୁକ୍ତିର ସନ୍ଧାନ  । 

ଯେତେ ଖୋଜୁଅଛି ଆଉ ସେ ବନ୍ଧନ 

ପାଉନାହିଁ ଜମା ତାହାରି ସନ୍ଧାନ 

ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ ହୁଏ ଆତ୍ମହରା 

ସେହି ପୁଲକିତ ଗନ୍ଧେ 

ପରାଧୀନତାର ସ୍ମରଣେ ଆଜି ମୋ 

ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ କାନ୍ଦେ । 

ମୁକ୍ତ ବିହଙ୍ଗ ମୁକ୍ତି ଖୋଜେ ନାହିଁ 

ଝୁରି ମରୁଥାଏ ଶୃଙ୍ଖଳା ପାଇଁ 

ସୁନ୍ଦର ଜୀବନ ମୁଖରିତ ଥିଲା 

ପ୍ରତି ଶିକୁଳି ର ଛନ୍ଦେ 

ପରାଧୀନତାର ସ୍ମରଣେ  ଆଜି 

ମୋ ସ୍ୱାଧୀନ ଜୀବନ କାନ୍ଦେ ।