ପଙ୍ଗୁ ଅତୀତ

ହେ ମୋର କେବେ କିଛି ହୋଇ ନଥିବା ଭାଗ୍ୟ 

ହସ୍ତ ପ୍ରସାରି ଡାକେ ମୋ ଭବିଷ୍ୟତ 

ବୋଧେ ସେ ଦେଖିନାହିଁ 

ତୋ ସହଯୋଗ, କିବା 

ଦେଖିନାହିଁ ତୋର ପଙ୍ଗୁ ଅତୀତ  ।

ଦେଖିବ ବା କେମିତି 

ତୁମ ସହ ଏକା ତାର ପ୍ରଥମ ମିଳନ 

ଅତୀତ ସହ ତାର ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ 

ସେ ଆଉ ଅତୀତ ମଧ୍ୟେ ମୋର ଅବସ୍ଥାନ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟେ ସେ ସୁପ୍ତ 

ଗଢୁଥାଏ ନିଜ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ

ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବା ପାଇଁ ସମାଜେ 

ତାର ଉଦେଶ୍ୟର ତୁମେ ମୁଖ୍ୟ ନାୟକ 

ତାର ଭଲ ମନ୍ଦ ଅବା ଅଲୋଡ଼ା ଦିନ ମାନଙ୍କରେ 

ତୟାର କରୁଥାଏ ତୁମକୁ ନିଜେ ।

ଜାଣିନି ସେ ନେବ କେଉଁଠାକୁ 

ସ୍ୱର୍ଗ, ନର୍କ, ମର୍ତ୍ତ୍ୟ କିମ୍ବା

ଛାଡ଼ିଦେବ ଅଧା ରାସ୍ତାରେ 

ଅତୀତକୁ ଉନ୍ମୋଚନ କରିଥିଲେ 

ଜାଣି ପାରନ୍ତା ତୁମ ଗତି କହିଥାନ୍ତା 

ତୁମ ଭୂମିକା ତା ସମୟରେ  ।

ଅତୀତ ବି ଚୁପ କହିବାକୁ 

ତା ଦୁଃଖ ସୁଖ ଭରା ସମୟ 

କେମିତି ଦେଇଛ ଫଳ 

ତାହା ମଧୁର କିବା ଖଟା 

ଯେବେ ସେ ନେଇଥିଲା ତୁମ ଠେ ଆଶ୍ରୟ  ।

ମୁଁ କିନ୍ତୁ କହିବି ନାହିଁ 

ଦେଖାଇବି ମୋର ପରିଶ୍ରମ 

ଆଉ ତାର ପ୍ରତିବଦଳ ଫଳ 

ତାପରେ ସବୁ ଛାଡ଼ିଦେବି 

ଭବିଷ୍ୟତ ଠାରେ ତୁମକୁ ଆପଣେଇ 

ଯୋଜନା କରିବ 

କେମିତି କାଟିବ ତାର ସମୟ କାଳ ।