ରୂପ ସାହିତ୍ୟ

ଆହେ ଅଶ୍ଵକେଶୀ ମୃଗନୟନା

ଗଜଗାମିନୀ ଗୋ ତୁମେ ,

ହୃଦୟକୁ ମୋ ନନ୍ଦନକାନନ କରିଛି

ପ୍ରେୟସୀ ଗୋ ତବ ପ୍ରେମେ ।

କର ମୋର ହୃଦ ଗ୍ରହଣ

ଛାଡ଼ିଯାଏ ମୋର ପରାଣ 

ତୁମ ପ୍ରେମେ ଜର୍ଜରିତ ପ୍ରେୟସୀ ଗୋ ମୁଁ ଏତେ ,

ଦିଅ ଏକ ମୃଦୁ ଚୁମ୍ବନ

ହଉ ଟିକେ ପ୍ରେମ କମ୍ପନ

ଆଉ ନିସଂଗରେ ଦିବସ ଗୋ କାଟିବି କେତେ ।

ଥରେ କର ପ୍ରେମ ବ୍ୟାପାର

ହେଉ ଟିକେ ନାମ ପ୍ରଚାର

ସମାଚାର ହେଉ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ତିନି ପୁରେ ,

ଭାବନାକୁ ତୁମେ କର ଜାଗ୍ରତ

ଶୁଣ ମୋର ହୃଦ ଆରତ

ସ୍ପନ୍ଦନର ସ୍ଥିତି ବଢ଼ିଯାଏ ଧୀରେ ଧୀରେ ।

ଅଧର ପାଖୁଡ଼ାକୁ ଥରେ ଦିଅ ମେଲାଇ 

ପଲକ ଦରଜାକୁ ଥରେ ଦିଅ ଆଡ଼େଇ

ଉପଲବ୍ଧିତ କର ପ୍ରିୟତମା ଗୋ ମୋ ପ୍ରେମର ମଧୁର ରସ ,

କେଶର ବିନ୍ୟାସକୁ ଥରେ ଦିଅ ପଖାଳି

ଭୃଲତାର ଚାତୁରିକୁ ଥରେ ନିଅ ସମ୍ଭାଳି

ମୋ ପ୍ରେମ ପୁଷ୍ପର ପ୍ରିୟତମା ଗୋ ରହିଛି ଦିଗନ୍ତରୀ ବାସ ।