ଇଏ ତ ଅଜବ ଯୁଗ

କି ଯୁଗ ହେଲାରେ ଭାଇ

ମଣିଷ କରଇ କୁକୁରର ସେବା

ଗୋ'ମାତାକୁ ତଡି ଦେଇ ।

କୁକୁର ଚାଲଇ ଆଗେ

ମାଲିକ ଚାଲଇ ପଛେ ପଛେ ତାର

ଚାଲେ ସିଏ ଯୋଉ ଦିଗେ ।

ବଳୁଛି ଯାର ସମୟ

କୁକୁର ସାଥିରେ ସାଥି ହୋଇ ସିଏ

ଭାବେ ମୁଁ ଜିତିଛି ଭୟ। 

ଗଦିରେ ଖୁଆଏ ଭାତ

ବାପାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ନାକ ଟେକି ଦେଇ

ବୋଉକୁ ମାରଇ ଲାତ ।

ସାଥେ ମାଛ ମାଂସ କ୍ଷୀର

ଯେମିତି ଘରର ବଡ଼ ଜୋଇଁ ଆସି

ଏବେ ହୋଇଲେ ହାଜର ।

କୋଳରେ ସେ ନିତି ଶୁଏ

ଚାକର ପିଲାଟା ପଦେ କହିଦେଲେ

ଠିଆ ଗୋଇଠା'ଟେ ଖାଏ ।

ବାସନା ତେଲକୁ ମାରି

ସାବୁନ ଫେଣରେ ଘଷି ମାଜି ହୁଏ

ନୂଆ ବୋହୁ'ଟିଏ ପରି ।

ଇଏ ତ ଅଜବ ଯୁଗ

ମଣିଷ ଚାହୁଁନି ମଣିଷର ମୁହଁ

କୁକୁରର ସେବା ଆଗ ।