ଦୀପଟିଏ ମୋତେ କର

ଗର୍ବ,ଅହଙ୍କାର,ଘୃଣାର ଦୁଆରେ

             ଦୀପଟିଏ ମୋତେ କର

ଜଳି ଜଳେଇବି ବିଭେଦର ବାଡ଼

              ଅମାରାତି କରି ଦୂର ।

ମୁରୁଜ ଭିତରେ ମୁରୁକି ହସିବି

              ମମତାର ମଧୁ ତୋଳି

ଯେଉଁଦିନ ଆମ ହୃଦୟ ଭିତରୁ

              ଭୟ ଯାଇଥିବ ଟଳି ।

ନିଜ ଭିତରର ଅନ୍ଧାରକୁ ଯିଏ

             ପାରୁନାହିଁ ଜମା ଧରି

କେମିତି ବୁଝିବ ଦୁନିଆର ଦୁଃଖ

             ଆଲୁଅକୁ ଡେଣା କରି !

ସୁଖର ସଳିତା ଜାଳି ଜାଳି ଏଠି

              ଦୁଃଖକୁ କରିବି ଜୟ

ଉଆଁସର କଳା ଘୁମର ରାତିକୁ

              କରିବିନି ଜମା ଭୟ ।

ସାରା ଦୁନିଆକୁ ଦୀପରେ ସଜେଇ

                ବନେଇବି ଦୀପାବଳୀ

ପ୍ରେମର ପରଶେ ବାଣ୍ଟୁଥିବି ନିତି

                ମମତାର ମଧୁକଳି ।