ମନେ ପଡେ ମନକଥା

ପୁରୁଣା କାହାଣୀ            ସରିଯାଇ ଅଛି

       ଆଉକି ଆସିବ ଫେରି

ଭାବିତାକୁ ପୁଣି           ଆଉ ଲାଭ ନାହିଁ

     ଆସିବନି କେବେ ପୁଣି  ।

ପ୍ରକୃତି ନିୟମ              ମିଳିଥାଏ ଥରେ

       ସଭିଙ୍କ ଜୀବନେ ଥରେ

ଭାବିକିଛି ଆଉ            ତାକୁହିଁ ଲାଭନି

     ଆସିବନି କେବେ ପଛେ ।

ପୁଣି ମନେ ପଡେ        ମନକଥା ଆଜି

        ପନ୍ଦର ବର୍ଷ ତଳର

ଯାଉଥିଲା ବୁଲି          ମାମୁଁ ଘରକୁ ମୁଁ

        ପଡିଲି ବିପଦ ଘୋର ।

ପାଞ୍ଚ କୋସ ବାଟ     ଚାଲିବାକୁ ହୁଏ

       ଧାନ ଖେତ କଡା ଦେଇ

ମଝିରେ ମଝିରେ      ଆଖୁ କିଆରୀରେ

       ଯାଉଁ ତାର ମଝି ଦେଇ ।

ଜାଣି ପାରିଲାନି         କିଆରୀ ଭିତରୁ

      ଭାଲୁଟେ ବାହାରି ଯାଇ

ଡରି ଯାଇଥିଲି         ଦେଖି ତାର ଚାପ

      ଦେଲା ମୋତେ ଘୋଉଡାଇ ।

ଜୀବନ ବିକଳେ          ଦଉଡି ଦଉଡି

      ପଡିଲି ଧାନ କ୍ଷେତରେ 

ଚେତନା ହରାଇ         ପଡି ଯାଇ ଥିଲି

      ଜାଣେନା କି ହେଲା ପରେ ।

ମୋର ଠାରୁ ସାନ      ଦୁଇ ପିଲା ଯାକ

     ଉଠେଇ ଦେଲେ ମୋତେ

ଭାଲୁ ଚାଲିଗଲା       ବାଟରେ ଭାଇହେ

     ଦୁଇ ଭାଇ ତ କହିଲେ ।

କୁଆଡେ ଯାଉଛ        ପୁଣି ପଚାରିଲେ

      କହିଲି ମୁଁ ମାମୁଁ ଘର

ଚନ୍ଦନ ପୁରକୁ            ଯାଉ ଥିଲି ଚାଲି

      ଭାଲୁକୁ ଥିଲା ମୋ ଡର ।

ପିଲା ଦୁଇ ଜଣ      ଗଲେ ମୋର ସଙ୍ଗେ

      ମାମୁଁ ଘର ଗାଁ ମୁଣ୍ଡକୁ

ଆଉ ଡରନାହିଁ           ଯାଅ ତୁମ ବାଟେ

     ତୁମର ମାମୁଁ ଘରକୁ ।

ସବୁ କଥା ଯାକ       କୁହେ ମାମୁଁ ପାଖେ

      ଧନ୍ୟ ମୋତେ କହି ଥାନ୍ତି

ମନେ ପଡେ ମୋର     ସବୁ ମନ କଥା

     ମାମୁଁ ମାନେ ପଚାରନ୍ତି  ।