କହିବି କାହାକୁ ଶୁଣିବ କିଏ

କହିବି କାହାକୁ ଶୁଣିବ କିଏ ଆମ ସମାଜର କଥା ,

ଯେତେ ବି କହିଲେ ସରିବ ନାହିଁ ଆମ ସମାଜର ଗାଥା ।

ଜାତିପ୍ରଥା ଆମ ସମାଜର ମେରୁଦଣ୍ଡ ପରି ହୋଇଛି ଠିଆ ,

ଜାତିପ୍ରଥା ନାମେ ଚାରିଆଡ଼େ ଏବେ ଜଳୁଛି ହିଂସାର ନିଆଁ ।

ଗରିବ ଖାଉଛି ଏଠି ବାସୀ ତୋରାଣି ଗୋଟିଏ ଓଳିକ ପାଇଁ ,

ଧନୀ ଫୁଙ୍କଇ ଦାମୀ ସିଗାରେଟ ଧୂଆଁ ବହେ ସାଇଁ ସାଇଁ ।

ଧର୍ମ ନାମେ ଚାଲଇ ଏଠି ରାଜନେତାଙ୍କର ଗାଡ଼ି ,

ସୁଶାସନ ନାମେ ଏଠି ଯାଏ କୁଶାସନର ଗାଡ଼ି ମାଡ଼ି ।

ନାରୀ ସମାଜରେ ଆଜି ଦେଖ ହେଉଛି ପୀଡ଼ିତ ,

ଯେତେ ନେତା ଦେଖ ଆଜି ଅପରାଧରେ ଜଡ଼ିତ ।

କହିବି କାହାକୁ ଶୁଣିବ କିଏ ଆମ ସମାଜର କଥା ,

ଅପାଠୁଆ ରାଜନେତାଙ୍କ ଆଗେ ପାଠୁଆ ନୁଆନ୍ତି ମଥା ।

ଚାକିରୀ ନାଆରେ ଶିକ୍ଷ୍ୟବ୍ୟବସ୍ତା ଆଜି ଗଲାଣି ଭୁଶୁଡ଼ି ,

ଶିକ୍ଷିତ ସମାଜ ଆଜି ଚାକିରୀ ଆଶାରେ ଦିଅଇ ଖାଲି ରଡ଼ି ।

ଚାକିରୀ ଗଲାଣି ଚୁଲି ମୁଣ୍ଡକୁ ବହି ହେଲାଣି ଜାଳ ,

ଚାକିରିଆ ପୁଅ ଚାକିରିଆ ହୁଏ ଗରିବ ଧରେ ଭିକ୍ଷା ଥାଳ ।

ବିନା ଲାଞ୍ଚରେ ଚାକିରୀ ମିଳିବା ବାମନକୁ ଚାନ୍ଦ ମିଳିବା ସମ ,

ଛୋଟ ମୋଟ ଖଣ୍ଡେ ଚାକିରୀ ପାଇଁ ଗରିବଟେ କରେ ନୀଚ୍ଚ କାମ ।

ଶିକ୍ଷିତ ସମାଜ ଆଜି ଅଶିକ୍ଷିତ ହୁଏ ଦୁର୍ମୂଲ୍ୟ ଚାକିରି ଆଶାରେ ,

ବେକାରୀ ସମସ୍ୟା ବର୍ଦ୍ଧିତ ହୁଏ ଦେଶ ବୁଡେ଼ ଦେଖା ନିଶାରେ ।

କହିବି କାହାକୁ ଶୁଣିବ କିଏ ଆମ ସମାଜର କଥା ,

ଆଜିର ଏହି ଦୁଃଖୀ ସମାଜରେ କିଏ ଶୁଣିବ ଗରିବର ବ୍ୟଥା ।