ରଥଯାତ୍ରା

ଚକା ଆଖିଆ ହେ ପତିତ ପାବନ

  ସୁନ୍ଦର ତୁମ ଟାହିଆ ବେଶ

ହେ ଲିଳାମୟ ତୁମେ ନଟ ନାଗର

 ତୁମ ଅପେକ୍ଷା ରେ ନନ୍ଦିଘୋଷ ।

ଆଷାଢ଼ ମାସର ଶୁକ୍ଳ ପକ୍ଷ ଆଜି

  ପୁଣି ପବିତ୍ର ଦ୍ୱିତୀୟା ତିଥି

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଛାଡି ମାଉସୀ ମା ଘରେ

  ତୁମେ ନଅ ଦିନ ର ଅତିଥି ।

ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ସେ ସାଙ୍ଗରେ ଘେନି

  କରିବ ତୁମେ ବଡ ଯାତରା

ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରେ ପୁଣି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ମହାରାଣୀ

  ଖୋଲନ୍ତି ଅଭିମାନ ପସରା ।

ବଡଭାଇ ତାଙ୍କ ତାଳଧ୍ଵଜେ ବସି

  କରୁଛନ୍ତି ସେ କେତେ ଆଳାପ

ସୁଭଦ୍ରା ମାଆ ପୁଣି ଦେବଦଳନ ରେ

  କେଡେ ସୁନ୍ଦର ତାଙ୍କରି ରୂପ ।

ପଛେ ପଛେ ପୁଣି ପହଣ୍ଡି ବିଜେ

  ଝୁଲୁଛନ୍ତି ହେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ

ନାଚୁଛନ୍ତି ଦେଖ ନର୍ତ୍ତକୀ ମେଳରେ

  ନାହିଁ ବଡଦାଣ୍ଡରେ ଭକତ ।

ବଡ ଦାଣ୍ତ ଆଜି ଖାଲି ପଡି ଅଛି

  ନାହିଁ ତୋହର ଭକତ ମେଳ

ଚାହିଁ ରହିଅଛି ଅଧମ ତୋ ବାଟ

ସରିବ କେବେ କରୋନା କାଳ ।

ଆସିଛି ସେ ଆଜି ନନ୍ଦିଘୋଷ ଚଢି    

ପଚାରିବା ଯାଇ ଚକା ଆଖିକୁ, 

ନିଆଁ ଯେ ଲିଭୁନି ମଶାଣି ଘାଟରୁ

 ପତିତ ପାବନ କେଉଁ କୁଳକୁ ।

ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାରେ ପରା ଜାଗା ନାହିଁ ବୋଲି 

କେତେ କେତେ ପୁଣି ନୁଆ ନିୟମ

କେମିତି ରହିଛୁ ସେ ବଡ ଦେଉଳେ

ବଡ ଦାଣ୍ଡେ ପୁଣି ତୁହି ଅଧମ ।

ଅଣସର ପରେ ପ୍ରଭୁ ମୋ ଆସିଛ

ତେବେ ଦେହେ ତୁମ କେତେ ବ୍ୟାଧି

ତୁମେ ଯଦି ପ୍ରଭୁ ସୁରକ୍ଷିତ ଅଛ

 ଲୋଡା କାହିଁକି ଏତେ ଔଷଧୀ  ।

କଥା ଦେଇଥିଲେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମାଆକୁ

ବରଷକେ ତୁମେ ଥରେ ଯିବ

ଭକତ ଭାବରେ ବନ୍ଧା ତୁମେ ପ୍ରଭୁ

ଥରେ ଭକତ ଡାକ ଶୁଣିବ ।

ଘରେ ନାହିଁ ମୋର ବାସନ କୁସନ

ନାହିଁ ମୋର ପୁଣି ଗଡୁ

ରଥେ ବିଜେ ତୋର ଛେରା ଲାଗୁ ଥାଉ

ରାଜା ହସ୍ତେ ସୁନା ଝାଡୁ ।

ଗଡୁଛି ସେ ରଥ ବଡ ଦାଣ୍ଡରେ

   ଯାଉଛି ମାଉସି ଘର

ପୋଡପିଠା ଖଣ୍ଡେ ଖାଇବା ପାଇଁ

  ନଟ ରସିକ ନାଗର ।

ଦେଖ ରଥ ଗଡୁଛି ବଡଦାଣ୍ଡରେ

  ମାଉସୀର ଘର ଆଡେ

ମହାପ୍ରଭୁ ମୋର ମଉନ ବସିଛି

  ମୁଁ ଖେଚୁଡି ଭୋଗ ବାଢେ ।

ଆସନ୍ତା ବରଷ ଆସିଲା ବେଳକୁ

ପଞ୍ଚମ ଦୁଆରକୁ ଖୋଲିବ

ବଡଦାଣ୍ଡ ରେ ଯେ ଭକତ ମେଳରେ

ଏ ଅଧମ ବି ହାତ ଯୋଡିବ ।