ରକ୍ତ ପିପାସୁ ମଣିଷ ହୋଇଛୁ

ହେ ଇଶ୍ୱର, ତୁମେ ଅଦୃଶ୍ୟ, ଏକ, କୋଟି 

କୋଟି ନାମେ ମୁଁ ଡାକଇ

କୋରାନ, ବାଇବେଲ, ଗୀତା ଓ ଭାଗବତ 

ବାଣୀ ତତ୍ତ୍ୱ ଗାଇ ଗାଇ |୧|

ଡାକିଛି ହେ ପତିତପାବନ, ଭାବିଛି ତୁମକୁ 

ଜଗତର ନାଥ ମୁକ୍ତି ଦାତା

ସଂସାରେ ମାନବର ପ୍ରାଣେ ଜାଗି ଉଠୁ ନିତ୍ୟ 

ମନୁଷତ୍ୱ, ହେ ମୋ ଦେବତା |୨|

ଅଜ୍ଞାନେ ଜ୍ଞାନ ଦେଇ, ଦୂର କରାଅ କ୍ରୋଧ, 

ହିଂସା ଓ ଲୋଭ ମାନବ ଅନ୍ତରରୁ

ତୁମେ ପରା କୃପାସିନ୍ଧୁ, ପ୍ରେମ ବନ୍ଧୁ ଭାବ ଦିଅ 

ବୁହାଇ ନାଶି ଭେଦଭାବ ଏ ସୃଷ୍ଟିରୁ |୩|

ହେ ଲୀଳାମୟ ହରି, ତୁମେ ପାଉଛ କି ସୁଖ 

କିଛିଙ୍କୁ ହସାଇ କିଛିଙ୍କୁ କନ୍ଦାଇ

କିଆଁ ବିଶ୍ୱାସରେ ବିଷ ଦିଅ ଭରି, ତୋ ଭକତର 

ଦୁଃଖ, ନଶୁଣି ଯିଏ ନିତ୍ୟ ପୂଜଇ |୪|

ନିର୍ଦ୍ଧନ କରିଲ, ଯାତନା ଭରିଲ, ଗରିବର

ନ୍ୟାୟୋଚିତ ଅଧିକାର ଛଡ଼ାଇ 

କେତେଦିନ, ନିଶି ଦିବା, କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ଖୋଜିବ 

ନିରାପତ୍ତା ତୁମ ନାମ ନେଇ ନେଇ |୫|

ଭେଦଭାବ ସଂକ୍ରମଣେ ବିଶ୍ବରେ ମୃତ୍ୟୁ ବ୍ଯାପିଛି,

ଦେଖ ମଣିଷତ୍ୱ ହୋଇଲାଣି ତ ହ୍ରାସ

ସଂକଟ ସମୟେ, ମନ ମଧ୍ୟେ ହତାଶ ଓ ନିରାଶ,

ସଂସାରକୁ କରି ନାଶ, କି ପାଇବ ଯଶ |୬|

ନୀଳକନ୍ଦରରେ ନୀଳଗିରିନାଥ ବସିଛ ନଚାହିଁ

ତୁମ ନୟନେ ନୟନ ଫେରି

ଆନନ୍ଦରେ ହୁଅ ମଗନ, କାହିଁକି ହେ ମଧୁସୁଦନ

ତୁମେ ପରା ଆନନ୍ଦମୟ ହରି |୭|

ଭକତବତ୍ସଳ ଭାବଗ୍ରାହୀ କୁହ, ତୁମେ ଭକତ ଭାବ

କୁ ଯଦି ନପାରିଲ ଜାଣି 

କିପରି କହିବି ତୁମକୁ କରୁଣାସାଗର ଆହେ କୃପାରେ

ମଣିଷକୁ ପାରି କର ଚିନ୍ତାମଣି |୮|  

ଆଜି ଯାହା ମାନଙ୍କ ଅବଦାନ ପାଇଁ ଆମେ ଦେଶର

ଭକ୍ତ ବୋଲି ଡିଣ୍ଡିମ ମାରୁଛୁ

ରକ୍ତ ପିପାସୁ ମଣିଷ ହୋଇ, ଖାଲି ଗୋଷ୍ଠୀ କନ୍ଦଳରେ 

ମଣିଷ ରକ୍ତ ହିଁ ଚାହୁଁଛୁ |୯|

ହେ ଗୋବିନ୍ଦ, ଲଭିଲୁ ସ୍ଵାଧୀନତା ମନ ନୁହେଁ ମୁକ୍ତ ହାର

ଜିତ ଦ୍ଵନ୍ଦ ଆମର ହୁଅଇ ଶ୍ରେୟ

ଦେଖ ଥରେ ଅଛି କି ଏକତା, ଅଛି କି ଅହିଂସାର ଭାବ 

ସଂକୀର୍ଣ୍ଣତା ଆମର ହୁଅଇ ଧେୟ |୧୦|