ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

ଦେଖି ଲୁୁୁଚୁୁଛି

ପ୍ରିୟକୁ ଫେରେଇ ଦେବ

କଥା ଦେଇଛି (ଘୋଷା )

ପ୍ରିୟ କଥା ଚିନ୍ତା କରି 

ଝୁରି ମରୁଛି

ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନଟା ମୋତେ

ଧୋକା ଦେଇଛି । (ଘୋଷା )

ରାତି ରାଣୀ ତୋଳି ନେଇ 

ଗଭା କରିିିଛିି

ଅତର ସୁପାତି ପାତିି

ଚାହିଁ ବସିିିଛି 

ଆସିବେ ଆସିିିବେ ବୋଲି

ବେଳ ଗଡୁୁୁଛିି 

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

ଧୋକା ଦେଇଛି ।

ବାସ୍ନା ଭରା ଗଭା ଫୁଲ

ବାସି ହେଉଛି

ଅପେକ୍ଷାରେ ଅସୁମାରୀ

ସ୍ଵପ୍ନ ଲିଭୁଛି

ନିରାଶରେ ମନ ପ୍ରାଣ

ଜଳି ଯାଉଛି

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

ଧୋକା ଦେଇଛି ।

ଦିଶିଲାଣି କୁଆଁତାରା

ଆଶା ମରୁଛି

ପ୍ରଭାତ ଉଇଁଲା ନଭେ

ନବୁୁୁଝିି କିଛି 

ଭାବନା ପାଖରେ ଆଜି

ମନ ହାରିିିଛିି

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

ଧୋକା ଦେଇଛି ।

ହୃଦୟ ନଦୀରେ ଆଜି

ଭଟ୍ଟା ପଡିିିଛି

ନାଉରିଆ ବିରହରେ

ଗୀତ ଗାଉଛି

ଫେରିବା ପଥକୁ ଚାହିଁ

ଦିନ ସରୁୁୁଛିି

କୁଆଁର ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନ

ଧୋକା ଦେଇଛି ।