ପରକାଳ

ପରକାଳ ଲାଗି ବିଶ୍ୱାସ ଆସେନା

ପରକାଳ ମରୀଚିକା,

କବି ଦେଖିଥାଏ ଇହକାଳ ଛବି

ପଶୁତାର ବିଭୀଷିକା ।

ମଣିଷ ତିଆରି ସେହି ବିଭୀଷିକା

ବିରୁଦ୍ଧେ ବିଦ୍ରୋହ କରି,

ବେସାଲିସ ଭାବେ ଧର୍ମଭଣ୍ଡ ହେବ

ପରକାଳ ଗାଲୁ ମାରି ।

ପରକାଳ ବୋଲି କିଛି ନାହିଁ ପରା

ନାହିଁ ଧର୍ମ ଭଗବାନ,

ସବୁ ତ ଆମର ମନଗଢା କଥା

ଶୁଣ ଭିକାରି ବ୍ରାହ୍ମଣ ।

ପଳାଇ ହବ କି ପରଲୋକେ ଆଉ

ସ୍ୱର୍ଗଟି ଯେଉଁଠି ଅଛି,

ଧରାର ନରକେ ସଂଗ୍ରାମ ଛଡ଼ାଟି

ନାହିଁ ତ ନାହିଁରେ କିଛି ।

ନାରାୟଣ ଯଦି ହୋଇଲେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ

ଜନତା ହେଲେ ଅର୍ଜୁନ,

ଶୋଷକ ଶାସକ କୌରବ ପରାଏ

ପରଲୋକେ ସାଜେ ଧନ ।

ଧନିକ ବଣିକ ଆଜି ଧରଣୀରୁ

ସେ ତ ସାହୁକାର ଜାତି,

ମୂଳପୋଛ ହେବା ପଡ଼େ ଦରକାର

ଆବଶ୍ୟକତା ଅତି ।

ଇହଲୋକେ ଛାଡ଼ି ପଳାଅ ପଳାଅ

ପରଲୋକେ ଯେତେ ସାଧୁ,

ଇହଲୋକେ ଆଜି ଅଗ୍ନିଦଗ୍ଧ ପରା 

ଚାରିଆଡ଼େ ଜଳେ ଧୁ ଧୁ ।

ଜୀବନ ମରଣ ଏଠି ମୁଖାମୁଖୀ

ପରଲୋକେ କ'ଣ ସୁଖୀ,

ଏବେ ବି ରହିଛି ପଳାୟନ ପଥ

ଘୃଣ୍ୟ ପେଷା ମନମୁଖୀ ।

ଭାଗବତ ଗୀତା ପାଠ କରି ମନ

ଇହଲୋକରେ ହିଁ ଧନ୍ୟ,

ପରଲୋକେ ନାରାୟଣ ଓ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ

ବୁଝ ହେ କେତେ ସେ ମାନ୍ୟ !