ବିଜ୍ଞାନ ଭିତ୍ତିକ କାଳ୍ପନିକ କାହାଣୀ

ଶୁଣିଅଛୁ ଆମେ ବିଜ୍ଞାନ କାହାଣୀ

ଜାଣିଅଛୁ ତା'ର ବଳ,

ପଢ଼ିଅଛୁ ଆମେ ବିଜ୍ଞାନର ପାଠ

ପାଇଅଛୁ ତା'ର ଫଳ l

ଭାବିବାନି ଆମେ ଛୋଟିଆ ପିଲାଙ୍କୁ

ଏଡ଼େ ବକଟେ ଯେ ପିଲା,

କାହାଣୀ କହିକି ଭୁଲେଇଣ ଦେବା

କରିବାନି ମିଛେ ଗେହ୍ଲା l

ଅଳପ ଦିନରେ ବୁଝାଇବା ଆମେ

କେଉଁଟା ଯେ ଭଲ ଭେଲ,

ଶୁଣାଇବା ତାଙ୍କୁ ବିଜ୍ଞାନର କଥା

ଜଣାଇବା ତା'ର ବଳ l

ବହୁ ଗୁଣ କରି ଆକାଶର ଶୋଭା

ତୋଫା ଭାରି ଦିଶୁଥାଏ,

କିଣିନିଏ ସିଏ ସଭିଙ୍କର ମନ

ତାରାମେଳେ ହସୁଥାଏ l

ଉପଗ୍ରହ ହେଲେ ବିଜ୍ଞାନ କହୁଛେ

ମାନେନା ଏଇ ମୋ ମନ,

ମାଆ କହୁଥିଲା ସିଏ କାଳେ ମାମୁଁ

ଦୂର ଆକାଶର ଜହ୍ନ l

ବୁଝାଉଥିଲା ମା ଅଝଟ ହେଲେ ମୁଁ

ଜହ୍ନମାମୁଁ ବୋଲି କହି,

ଶୋଇ ଦେଉଥିଲା ଦେଖାଇ ଆମକୁ

ନାନା ବାୟା ଗୀତ ଗାଇ l

ଖୁଆଉ ଥିଲା ମା ଖାଉ ନ ଥିଲେ ମୁଁ

ଜହ୍ନମାମୁଁ ଡାକି ଡାକି,

ମୋ ହାତରେ ଆସି ଅନେକ କହିଛି

ଖସି ପଡ଼ିବା ପାଇଁ କି l

ବଢ଼ାଇଲି ହାତ ଧରିବା ପାଇଁ ମୁଁ

ସିଏ କିନ୍ତୁ ଥିଲା ଦୂର,

ମୋର ଟିକି ହାତେ ଧରା ଦେଲା ନାହିଁ

ଆକାଶରେ ମାରି ଠାର  l 

ଉଷାରେ ଯାଉଛି ନିଶାରେ ଆସୁଛି

ନୀତିନିୟମକୁ ମାନି,

ଅଟଳ କାହିଁକି ସିଏ ତା'ର ସ୍ଥାନେ

ଏବେ ମୁଁ ପାରୁଛି ଜାଣି l

ବୁଝି ସାରିଲିଣି ଅଝଟ ମୋ ମନ

ଜୀବନର ଗୁଢ଼ ତତ୍ତ୍ୱ,

ରହିଥିଲେ ସିନା ଯିଏ ଯାହା ସ୍ଥାନେ

ବଢ଼ାଇ ତା'ର ମହତ୍ତ୍ୱ l