ଦାୟିତ୍ବ

.         

ଜନ୍ମଠୁଁ ମରଣ, ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମଣିଷ,

                ବିଭିନ୍ନ ଦାୟିତ୍ୱ ନିଏ,

ସତେ ଯେପରିକି, ଦାୟିତ୍ୱ ନେବାକୁ,

              ଜନମ ହୋଇଛି ସିଏ !

ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗଲେ, ଦାୟିତ୍ୱ ନେଇକି,

               ପାଠ ପଢା କରିଥାଏ,

ଘରେ ଥିବାବେଳେ,ଛୋଟ ଛୋଟ କାମେ,

               କିଛିଟା ଦାୟିତ୍ୱ ପାଏ !

ଚାକିରୀ କରିଲେ, ପରିବାର ପାଇଁ,

               ଦାୟିତ୍ୱ ତାହାର ବଢେ,

ଛୋଟଠାରୁ ବଡ଼, ସବୁ କିଛି ଖର୍ଚ୍ଚ,

               ତାକୁ କରିବାକୁ ପଡେ !

ବିଭାଘର ପରେ, ପତ୍ନୀ ଆସିବାରୁ,

                ସଂସାରରେ ହୁଏ ଛନ୍ଦି,

ଆଉ ଜଣକର, ଦାୟିତ୍ୱରେ ହୁଏ,

                ସେହି ଦିନଠାରୁ ବାନ୍ଧି !

ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମିଲେ, ଦାୟିତ୍ୱ ବଢ଼ିକି,

               ଧୀରେ ଧୀରେ ହୁଏ ବାଇ,

ସବୁ କଥା ବୁଝି, ଖାଇ ପାରେନା କି,

              ରାତିରେ ପାରେନା ଶୋଇ !

ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ବେଳରେ, ବାପ-ମାଆଙ୍କର,

               ଦାୟିତ୍ୱ ତା' ଠାରେ ନ୍ୟସ୍ତ,

ବାରମ୍ବାର ଦେହ, ଖରାପ ହେବାରୁ,

                ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ସେ ବ୍ୟସ୍ତ !

ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବଙ୍କ' ଶୁଭା-ଶୁଭ କାମେ,

                  ଦାୟିତ୍ୱ କରଇ କାବୁ,

ଭଉଣୀ ସାବିତ୍ରୀ, ତା' ପିଲା ପଢୁଆଁ,

                 ଦାୟିତ୍ୱ ନିଏ ସେ ସବୁ !

ପରିବା, ସଉଦା, ଦାୟିତ୍ୱ ନେଇକି,

                 ଯଥା ସମୟରେ କିଣେ,

ନ ହେଲେ ଉପାସ,ରହିବେ ସମସ୍ତେ,

               ନ ଖାଇବେ କେହି ଜଣେ !

ବୁଢା ହେଲେ ପିଲେ, ଦାୟିତ୍ୱ ନିଅନ୍ତି,

              ହେଲେ କି ଦାୟିତ୍ୱ ସରେ ?

ଘରେ ରହିଲେ ବି, ନାତି, ନାତୁଣୀଙ୍କୁ,

               ଖେଳାଏ, ବୁଲାଏ, ଧରେ !

ବିଛଣାରେ ପଡ଼ି, ଉଠି ନ ପାରି ବି,

                 ଦାୟିତ୍ୱ ନ ଥାଏ ସରି,

ଦାୟିତ୍ୱ ତାହାର, ସେତେବେଳେ ତୁଟେ,

              ଯେତେବେଳେ ଯାଏ ମରି !