STORYMIRROR

LALIT MOHAN DASH

Abstract Classics Inspirational

4  

LALIT MOHAN DASH

Abstract Classics Inspirational

ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ

ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ

1 min
30


କୋଟି ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ମହାନ ଗରବ

  ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ର ରଥଯାତ୍ରା 

ଅପଲକ ନେତ୍ର ଚ଼ାହିଁ ରହିଥାଏ

 ଆଗ ଯାଏ ବଡ଼ଭ୍ରାତା ।


ମଝିରେ ଯାଆନ୍ତି ମନ୍ଦମନ୍ଦ ହସି 

  ସୁଭଦ୍ରା ହଳଦି ମୁହିଁ,

ପଛରେ ଆସନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଇଶ୍ଵର

  ପ୍ରଭୁ କାଳିଆ ଗୋସାଇଁ।


ନାନା ଉତ୍ସୁକତା ମନ ମଧ୍ୟେ ଭରି

  ଭକତ ହୁଅନ୍ତି ରୁଣ୍ଡ,

ନାଚ ଗୀତ ଆଉ ସମର୍ପିତ ଭାବ

  ହରିନାମ ଧରେ ତୁଣ୍ଡ ।


ଘଣ୍ଟ ଘଣ୍ଟା ସହ ହୁଳୁହୁଳି ଶବ୍ଦ

  ପ୍ରକମ୍ପିତ କରେ ପଥ,

ହଲି ଦୋହଲି କି ଅଗ୍ରସର ହୁଏ

   ତିନି ଦିଅଁଙ୍କ ର ରଥ ।


ପହଣ୍ଡି ବିଜୟ ଆହା ମନଲୋଭା

   ବର୍ଣ୍ଣିକେ ପାରିବ ଭାଇ,

ଚାରମାଳ ପରେ ରଥାରୁଢ଼ ଦୃଶ୍ୟ

  ନେଇଥାଏ ମନ ମୋହି ।


ଟାହିହା କହଇ ରଥ ଜଗନ୍ନାଥ

   ପଥ ଜଗନ୍ନାଥ କଥା,

ଅତ ତତ୍ର ଆଉ ସର୍ବତ୍ର ବିଦିତ

  ପ୍ରଭୂ ମହିମାର ଗାଥା ।

r>

ଅଗାଧ ଭକତି ପ୍ରଭୁଙ୍କର ପାଇଁ

  ହୃଦୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି,

ଭକତ ବାପୁଡ଼ା ହୋଇଅଛି ଛିଡ଼ା

  ତୁଣ୍ଡେ ତୁମ୍ଭ ନାମ ଧରି ।


ଅମୃତ ବରଷା ବୁନ୍ଦାବୁନ୍ଦା ହୋଇ

  ଆକାଶୁ ପଡ଼ୁଛି ଝରି,

ଜମାଥିବା ପୂଣ୍ୟ ହଇ ବହୁଗୁଣ

  ଜୀବ ଯାଉଅଛି ତରି ।


ବିଭୂ ଘେନୁଛନ୍ତି ଶାରିରୀକ ପିଡ଼ା

  ମୁହଁ ମାଡ଼ି ତଳେ ପଡ଼ି,

ନିରବ ନିଃଶ୍ଚଳେ ଜଗତ ଦେଖୁଛି

   ଭକତ ଛାଡ଼ୁଛି ରଡ଼ି ।


ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ଧ୍ବନୀ ପ୍ରକମ୍ପିତ

  ବିପନ୍ନ ବୋଧେ ଆସନ୍ନ,

ଆପଣ ନିଜକୁ ରଖ ଜଗତବନ୍ଧୁ

  ଅସହାୟ ଆଜି ଜନ ।


ଯେତେସବୁ ବିଘ୍ନ ଆଗରୁ ଘଟିଛି

   ଶିରି ମନ୍ଦିରର କଥା,

ତୁମେ ପରା ସବୁ ସରଳ କରିଛ

   ପୁରାଇ ତୁମ୍ଭର ମଥା ।


ଆହେ ମାୟାଧର ମାୟା ମୁକ୍ତ କର

   ସଂସାର ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ,

ଭକତ ଭକତି କୃତାଞ୍ଜଳି ଫୁଟେ

   ତୁମ ଗୁଣ ଗାଇ ଗାଇ ।।


Rate this content
Log in