ସ୍ବପ୍ନ

ଜୀବନେ ଆସଇ ସବୁବେଳେ ସ୍ବପ୍ନ

ତା' ବିନା ଲାଗେ ଅନ୍ଧାର,

ସ୍ବପ୍ନ ଯେତେବେଳେ ସତ୍ୟ ହୋଇଥାଏ

ମିଳେ ଆନନ୍ଦ ଅପାର l

ସ୍ବପ୍ନ ଆଣିଦିଏ ଉଡ଼ିବାର ଇଛା

ସତେ ମାୟା ମରୀଚିକା,

ଆଗରେ ପଛରେ କେହି ତ ନ ଥାଏ

ଡାକୁଥାଏ ସେ କି ଏକା ?

ସ୍ବପ୍ନ ସୃଷ୍ଟି ମନେ ବିରାଟ କଳ୍ପନା

ଇନ୍ଦ୍ରମହଲ ବନାଏ,

ଅନୁଭବେ ସଂସ୍କାରିଣ ମନୋଭାବ

ହୃଦେ ସିକ୍ତତା ନଚାଏ l

ମଣିଷ ଜୀବନ କେତେ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ

ସ୍ବପ୍ନ ରହିଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନରେ,

ସ୍ବପ୍ନର ଦିଗରେ କର୍ମ ଆଚରିଲେ

ସ୍ବପ୍ନ ସାକାର ହେବରେ l

ସ୍ବପ୍ନ ଆଣେ ସବୁ ଭଲମନ୍ଦ କଥା

ଜୀବନ ସଉଦା ହାଟରେ,

ଲାଭ କ୍ଷତି ଜାଣି କର୍ମ ନ କରିଲେ

ସ୍ବପ୍ନ ରହିବ ସ୍ୱପ୍ନରେ l

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖନ୍ତି ତ ପ୍ରତିଟି ମଣିଷ

ଉଚ୍ଚାସନେ ଯିବା ପାଇଁ,

ବିଧିର ବିଧାନ କପାଳ ଲିଖନ

ସ୍ଵକର୍ମେ ଲେଖଇ ତହିଁ  l