ପ୍ରିୟାକୁ ମାଗିଲି ପ୍ରେମ

ଜହ୍ନ କୁ ମାଗିଲି ଜୋଛନା ଟିକିଏ

ନିଦକୁ ମାଗିଲି ସ୍ବପ୍ନ

ରାତିକୁ ମାଗିଲି ପରଶ ଟିକିଏ

ପ୍ରିୟାକୁ ମାଗିଲି ପ୍ରେମ ।

ଜହ୍ନ ହସୁଥିଲା ଫୁଲ ସବାରୀରେ ।ମ

ରୂପେଲି ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନାକୁ ମାଖି

ରାତି ବିତିଗଲା ଉଜାଗରେ ମୋର

ନିଦ ଛୁଇଁଲାନି ଆଖି

ସପନ ଯେତେକ ଅପସରି ଗଲା

ପରଶି ତା' ଶିହରଣ ।

ଅଳସୀ ଆଖିରେ ନିଦୁଆ ସପନ

ନୀଶିଥ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତେ

ଦ୍ବିତୀୟା ଚାନ୍ଦିନୀ ହସୁଥିଲା ତାର

ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ଓଠେ

ସାତ ଋତୁ ଭରା ସଂଦଦ ପସରା

ଦାନେ କଲା ସମର୍ପଣ ।