ପ୍ରୀତି ଶ୍ରାବଣୀ

ଆଖି ଶ୍ରାବଣରେ 

ତୁମରି ଚିତ୍ରପଟ

ଚିତ୍ରପିଚ୍ଛକ ।

ମନ ଗନ୍ତାଘରୁ

ପ୍ରତ୍ୟହ ନିରବ ତଟକୁ ଛୁଇଁ

ଓଠ ସାଗରକୁ 

ଲମ୍ଫ ମାରୁ ଥାଏ 

ଏଇ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ଅଶ୍ରୁ ,

ଜୀବନ ଲକ୍ଷ୍ମଣ ରେଖାକୁ

ପାରି କରିବାକୁ 

ସତର୍କ ଘଣ୍ଟି ଦେଲେ ବି

ଅମାନିଆ ପରି ହୁଏ ।

ସେ ପରା "ପ୍ରୀତି ଶ୍ରାବଣୀ"

ପ୍ରଖର ଉତ୍ତାଳ ଉଲ୍ଲମ୍ଫନର

ସୃହା ଉଦ୍ଗିରଣ

ସୀମା ହୀନ ପ୍ରେମ ପାରାବାରେ

ଏକାକାର ହେବା ପାଇଁ ।

ଅତଳ ଗର୍ଭରୁ

ସତେ ଯେମିତି ସାଉଁଟେ

ଅମୂଲ୍ୟ ମୁକୁତା ନିଧି,

ତାର ଉଦ୍ଦୀପନା ବିକିରଣ 

ଦୁଃଖ ଅମାବାସ୍ୟାକୁ ଭେଦି 

ମନ ଅଗଣାରେ ଫୁଟାଇବ

ଲକ୍ଷେ ପାରିଜାତ ।

ଚହଲା ଚଗଲା ବୟସ

ଅଙ୍କ ରାଇଜରେ 

ଢାଳି ଦେବ ଅଜସ୍ର ସ୍ନେହ ।

କେତେ ଯେ ସରସିଜ ଈର୍ଷାରେ 

ଝାଉଁଳି ମଉଳି ଗଲେ,

ଭିଜା ଭାଜା ପ୍ରୀତି ବାସ୍ନାରେ

ମହକିଲା ରାତିରାଣୀ 

ପୁଣି ରଜନୀଗନ୍ଧା ।

ଆଜି ମୁଁ ଭିନ୍ନ ମୋଡରେ

ତୁମକୁ ଅଭିଷିକ୍ତ କରିବି

ଏଇ ମୋର ହୃଦୟ 

ସିଂହାସନରେ ।

ମୁଁ ଯେ ତୁମର ପ୍ରେୟସୀ

"ପ୍ରୀତି ଶ୍ରାବଣୀ" ।

ସୁଧା ପୂର୍ଣ୍ଣ କୁମ୍ଭ ପ୍ରେମ ପିଆଲିରୁ

ହେଉ ଶୁଭାରମ୍ଭ ।