ପ୍ରେମର ବିରହ

ପ୍ରେମର ବିରହରେ ମୁଁ ଯେ ହେଉଛି ଛଟପଟ 

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଜଳୁଛି ମୋ ମନ

ଭାବୁଛି ଆଜି କାଇଁ ଛନ୍ଦି ହୋଇ ଥିଲି ସେ ଲୋକ ସହ

ପ୍ରଶ୍ନ ଆସେ ମନକୁ ମୋର ଯେ ସେ ତ ମୋ ଜୀବନସାଥୀ ଥିଲେ ନା ପାଷାଣ।।

ସେ କଣ ବୁଝି ପାରିବେ ପ୍ରେମର ବିରହ 

ଯାହା ପାଇଁ ପ୍ରେମ ଓ ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା ଗୋଟିଏ ଖେଳ

ସେ ତ ବୁଝି ଥିଲେ କେବଳ ପଇସାର ମୂଲ୍ୟ

ପ୍ରେମ ଥିଲା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଝଡି ଯାଉ ଥିବା ପତ୍ର।।

ସେ କି ବୁଝିବେ ପ୍ରେମର ବିରହ

ଯିଏ ଏତେ ଗର୍ବୀ ଓ ସ୍ୱାର୍ଥପର

ଯେ ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ ସବୁ ସମ୍ପର୍କକୁ କରନ୍ତି ପର

ସେ କି ଜାଣିବେ ବେଦନା ବିଚ୍ଛେଦର।।

ପ୍ରେମର ବିରହ ବୁଝିବେ ସେ ଦିନ

ଯେଉଁ ଦିନ ସେ ଅଭାବ ଅନୁଭବ କରିବେ ଜୀବନେ ପ୍ରକୃତ ସାଥିର ମୂଲ୍ୟ।।