ପିଲାଟି ଆମର ଭାରି ସୁନ୍ଦର

ଦେହ ସାର ଖାଲି        ହାଡ ହିଁ ହାଡ ଲୋ

            ମାଉଁସ ନାହିଁ ତ ଜମା

କଥାରେ କଥାରେ          ଚୋବାଏ ଘୁଟୁକା

           ପ୍ୟାକେଟରେ କରି ଜମା ।

ଦାନ୍ତ ଗୁଡିକ ତାର                ନାଲି ଉଖୁଡ଼ା

               ହସିଲେ ଦିଶଇ ଭାରି

ମିଛଟାରେ ସିଏ                ଘୁରୁ ବୁଲୁଥାଏ

            ହାତରେ ଫୋନକୁ ଧରି ।

ଆଜିକାଲି ସିଏ              ଫେସନ୍ ହେଉଛି

             ନୂଆକି ଲଭ୍ କରୁଛି

ରାତି ଆଉ ଦିନ             ଭୁଲି ସେ ଯାଉଛି

           କୁନୁ,କୁନୁ ସେ ହଉଛି ।

ପିଲାଟି ଆମର ବିଦେଶ ଫେରନ୍ତା

           ଅଭାବ ନାହିଁ ଯେ କିଛି

ଦଶ ବାର ଦିନ ବିତି ଗଲା ପରେ

     ସବୁ ତାକୁ ଲାଗେ ଛି ,ଛି । 

ମିଛଟି ତାହାର   ପ୍ରଥମ ବନ୍ଧୁ ଲୋ 

             ସତ କଣ ଜାଣେ ନାହିଁ

କଥାରେ କଥାରେ   ହୋଇଯାଏ ପାରି

             ଦୁଃଖ ତା ଜୀବନେ ନାହିଁ ।

କାହାକୁ ଡାକେ ସେ  ଦାଦା ଖୁଡି ଆଉ

            କାହାକୁ ଡାକେ ଭାଉଜ

ସବୁବେଳେ ପାଇଁ  ଖୋଜୁ ଥାଏ ସିଏ

             ଗାାଆଁରେ ହୁଅନ୍ତା ମଉଜ ।

ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖଣ୍ଡକ ଅଣ୍ଟାରେ ରହୁନି

           କଥା କୁହେ ଚୋପାଛଡା

କିନ୍ତୁ ଛୋଟୁ ଛୋଟୁ  ଡାକ ପକାଇଲେ

           ପାଶେ ହୁଏ ସିଏ ଛିଡା ।

            

ପିଲାଟି ଆମର    ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଲୋ

             ନଥାଏ ତା ମନେ ଦୁଃଖ

ସଦା ସର୍ବଦା ସେ    ଘୁରି ବୁଲୁଥାଏ

         ଖୋଜୁ ଥାଏ ଟିକେ ସୁଖ ।

ନ ଥାଏ ତା ମନେ ଦୁଃଖ