ଫୁଲ

ବଗିଚାରେ ଥିଲେ ଅନେକ ଫୁଲ 

    ଯାଇଥିଲି ତାଙ୍କ ପାଶ ।

ଦେଖିବାକୁ ଅତି ସୁନ୍ଦର ହୋଇଣ 

    ବିତରୁଥିଲେ ସେ ବାସ ।।

ସେଇ ଫୁଲ ମଧ୍ୟେ ଥିଲା ଏକ ଫୁଲ 

    ମନ କିଣି ନେଲା ମୋର ।

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ପାଗଳ ହେଲି ମୁଁ 

   ପାଇବାକୁ ବାସ ତାର ।।

ଫୁଲଟିକୁ ଯେବେ ଦେଖିଦେଲି ମୁହିଁ 

     ମନରୁ ଗଲାନି ଛବି ।

ଦିନ ରାତି କାହିଁ ବସି ମୁଁ ରହିଲି

  ତାହାରି କଥା କୁ ଭାବି ।।

ଫୁଲ ଟିର ବାସ ପାଇବା ପାଇଣ 

    ଭ୍ରମର ସାଜିଲି ମୁହିଁ ।

ମନର କଥା କୁ କହିଦେଲି ମୁହିଁ 

  ତାହାରି ପାଖକୁ ଯାଇ ।।

ଫୁଲଟି ସେମିତି ଭାରି ସେ କୋମଳ 

    ମନ ବି ସେମିତି ତାର ।

ବୁଝି ପାରିଥିଲା ତେଣୁକରି ସିଏ 

   ମନର କଥା କୁ ମୋର ।।

ପ୍ରତିଦିନ କାହିଁ ଚାଲିଯାଉଥାଏ 

   ତାହାରି ପାଖକୁ ମୁହିଁ ।

ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ହୋଇ କେତେ କଣ ସବୁ 

    କହିଯାଉଥାଏ କାହିଁ ।।

ଦିନେ ନ ପାଇଲେ ତାହାରି ବାସନା 

    ଭଲ ରହେନାହିଁ ମନ ।

ରହିଯାଇଅଛି ତାହାରି ପାଖରେ 

 ସତେ କି ମୋହରି ଧ୍ୟାନ ।।

ଜାଣି ମୁଁ ନଥିଲି ଫୁଲଟିର ଯତ୍ନ

  ନେଉଥିଲା ଏକ ମାଳୀ ।

ଅଚାନକ ଆସି ଫୁଲଟିକୁ ସିଏ 

ନେଇଯିବ ବୋଲି ତୋଳି ।।

ଯାଉଅଛି ସିନା ବଗିଚାକୁ ଏବେ 

   ଦେଖୁନାହିଁ ସେଇ ଫୁଲ ।

ବିକିଦେଇ ଅଛି ମାଳୀ ଆଜି ତାକୁ 

   କରିଦେଇ ପୁଣି ମୂଲ ।।

ମାଳୀକୁ ବା କାହିଁ ଦୋଷ ଦେବି ମୁହିଁ 

   ଫୁଲ ତ ହୋଇଛି ରାଜି ।

ଖୋଜୁଛି ଆଜି ମୁଁ ସେଇ ଫୁଲଟିକୁ 

    ପାଗଳ ଭ୍ରମର ସାଜି ।।