ପବିତ୍ର ହୃଦୟ

ଜୀବନ ମୋ ପୁରୁଣା ବହି ପରି 

ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ସୁଖର ପରୀ,

କେବେ ଆଉ ଆସିବ ମୋ ସୁନ୍ଦରୀ

ନେବ ଦିନେ ମୋର ମନକୁ ହରି ।

ବାତାୟନ ପଥେ ଚାହିଁ ରହିଛି

ସ୍ପନ୍ଦନ ତା ପାଶେ ଅଟକୁଛି,

ଆନନ୍ଦ ଲାଗୁନି ଆଉ କିଛି

ତା ପାଇଁ ଖାଲି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ।

ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁଁ ଜୀବନ ସାଥି ବିନା 

ଅଧୁରା ଲାଗେ ଏକା ତା ବିନା,

କେମିତି କହିବି ମୋ ବେଦନା

ଅବୁଝା ହୃଦୟ କାନ୍ଦୁଛି ସିନା ।

ଲାଗୁଛି ମୋ ପାଶେ ମୋ ପ୍ରିୟା ଅଛି

ହୃଦୟ ତାହାକୁ ଚିହ୍ନି ପାରୁଛି,

ତା କଥା ମୋ ମନ ଶୁଣି ପାରୁଛି

ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟା ମୋତେ ଆଜି ଡାକୁଛି ।

ଆନନ୍ଦ ହୁଏ ମୋ ଅଝଟ ମନ

ହୃଦୟେ ମୋ ବର୍ଷା ବିନ୍ଦୁର ଚିହ୍ନ,

ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଲା ମୋ ମନର ସ୍ୱପ୍ନ

ଭାଗ୍ୟ ଆସେ ଧରି ଉଜ୍ବଳ ଜହ୍ନ ।

ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନେ ଛନ୍ଦି ଦେଲ ଇଶ୍ୱର

ନହେବ କେବେ ଆମପାଇଁ ପଥର ,

ଆଖି ପଲକେ ରହିଲା ସାଥି ମୋର

ଅଲଗା ନହେଉ ପ୍ରେମ ଆମର ।

ସୁଖୀ ଯୋଡି ପ୍ରକୃତି ପାରେନି ସହି

ଅଲଗା କରିବାକୁ ଆସଇ ଧାଇଁ ,

ଶୁଆ ଶାରୀ ଭଳି ଆମ ଜୀବନ ହୋଇ

କେବେ ମଥା ଦେବା ନାଇଁ ନୁଆଇଁ ।

ସଭିଙ୍କ ପାଶେ ଖେଳୁ ଆନନ୍ଦ ଲହରୀ

ସଭିଙ୍କୁ ମିଳୁ ଥାଉ ସରଗର ପରୀ ,

ହରଷ ମନ ହେଉଥାଉ ସବୁରି

କଷଣ ଦୂର କର ହେ ମୁରାରୀ ।