ଗୋଲାପି ପ୍ରିୟା

ନିଦ କରେ ଚୋରୀ ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ

ନୟନେ ଭାସେ ତା ପ୍ରତିଛବି

ବିତିଯାଏ ସମୟ ମୋର ରେ

ସେଇ ସୁନ୍ଦର ତୃପ୍ତିକୁ ଭାବି ।

ସ୍ପଦନରେ କରିଛି ଘର ସେ

ତା' ପାଶେ ଅଛି ସର୍ବସ୍ବ ଖୁସି

ଆନମନା ମନ ହୁଏ କାଇଁ

ଦେଖି ତା'ର ଖିଲି ଖିଲି ହସି ।

ଭିଡ ଭିତରେ ବି ହୁଏ ଚିହ୍ନି

ଟାଣେ କାଇଁ ପାଦର ଅଳତା,

ଅବୁଝା ଶବ୍ଦ ମାନେନା ବୋଲ

ହୃଦୟେ ଲେଖେ ପ୍ରିତି କବିତା ।

ଲାଜକୁଳୀ ଲତା ସେ ଭାରି ଅଭିମାନିନୀ

ମନେହୁଏ କାଳେ ସିଏ ମୋର ସମ୍ମୋହିନୀ,

ସୁନା ହରିଣୀ ଆଖିରେ ହଜିଯାଏ କାଇଁ

ଛନ୍ଦି ହୁଏ ମନ ସଦା ଦେଖି ତା ଚାହାଣୀ ।

ରାଜହଂସୀ ଭଳି ଚାଲି ତା'ର 

ମନକୁ କରିଦିଏ ସେ ଦୁଷ୍ଟ,

ଗୋଲାପି ଓଠ ନରମ ସ୍ୱର

କରି ଦେଲାଣି ମୋତେ ରେ ନଷ୍ଟ ।

କସ୍ତୁରୀ କସ୍ତୁରୀ ମହକ ତାହାରି

ମୋତେ ମୋରି ଠାରୁ କରିନିଏ ଚୋରି ,

ଅଟକାଇ ପାରେନାହିଁ ମୋ ଆଖିକୁ

ଲାଗେ ଯେପରି ତା ବିନା ଯିବି ମରି ।