ପାଷାଣ ତଳର କୋହ

ପୁରାଣ ବର୍ଣ୍ଣିତ ସୁଧା କଥାମୃତ

ଶୁଣ ମୋର ଶୁଦ୍ଧି ଜନେ

ଅତ୍ୟନ୍ତ ରୂପସୀ କନ୍ୟା ରତନ ଯେ

ଆସେ ବ୍ରହ୍ମ ଦେବ ଧ୍ୟାନେ ।

ସୃଷ୍ଟି କାରୀଙ୍କର ଚିନ୍ତା ଚେତନାରୁ

ଅପୂର୍ବ ସୁନ୍ଦରୀ ଜାତ

କିଏ ସେ କରିବ ଲାଳନ ପାଳନ

ମନକୁ କଲା ବ୍ୟଥିତ ।

ଗୌତମ ଋଷିଙ୍କ ହସ୍ତରେ ଦେଇଣ 

ବୋଲନ୍ତି ପାଳନ କର 

ଆନନ୍ଦରେ ଋଷି ସହମତ କରି

ବାହୁଡନ୍ତି ନିଜ ଘର ।

କିଛି ବର୍ଷ ଅନ୍ତେ ଯୌବନ ଦେଖିଣ

ମନସେ ମନ୍ଥନ କଲେ

ଆଶ୍ରମ ଭିତରେ ଏପରି ଯୁବତୀ

ନରଖିବି ଆଉ ତିଳେ ।

ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କୁ ଫେରସ୍ତ ସମୟରେ ଇନ୍ଦ୍ର

ଦେଖି ହେଲେ ଲାଳାୟିତ

ବିବାହ ପାଇଁକି ହୃଦୟ କନ୍ଦରେ

ଉଦବେଗ ହୁଏ ଜାଗ୍ରତ ।

ଚତୁରାନନ ଯେ ଗୌତମ ଋଷିଙ୍କ

ସଙ୍ଗତେ ବିବାହ ଦେଲେ

ବେନି ପତି ପତ୍ନୀ ମହା ଆନନ୍ଦରେ

ଆଶ୍ରମକୁ ଚଳି ଗଲେ ।

ଦିନେକ ଗୌତମ ଯଜ୍ଞ ଆରମ୍ଭିଲେ

ନିମନ୍ତ୍ରଣ କଲେ ଋଷି

ପୁଣି ଚଉଦିଗୁ ଦେବ ଉପସ୍ଥିତେ

ଦେଖି ଯେ ଗୌତମ ଖୁସି ।

ଦେବତାଙ୍କ ମଧ୍ୟେ ଇନ୍ଦ୍ର ଦେବ ଥିଲେ

ପୂର୍ବରୁ କାମନା ନେଇ 

କପଟତା କରି କୁକୁଡ଼ା ସ୍ବରରେ

ପ୍ରଭାତ ବୋଲିଣ ଗାଇ ।

ଗୌତମ ଚିନ୍ତିଲେ ଉଷା ଉପନିତ

ରାତ୍ରୀ ଗଲା ଅପସରି

ପ୍ରାତଃ ସ୍ନାନ ସାରି ଯଜ୍ଞ ଆରମ୍ଭିଲେ

ଶୁଭ ବରଷିବ ଝରି ।

ଏମନ୍ତ ସମୟେ ଗୌତମ ବେଶରେ 

ପ୍ରବେଶିଲେ ଇନ୍ଦ୍ର ଦେବ

ଅହଲ୍ୟା ସହିତ ରତି ଆରମ୍ଭିଲେ

ରଖି ପ୍ରୀତି ସଦ୍ଭାବ ।

ସହସା ସନ୍ଦେହେ ବାହୁଡ଼ି ଦେଖିଲେ

ଚାଲି ଗଲେ ଇନ୍ଦ୍ର ରାଜା

କ୍ରୋଧେ ଅହଲ୍ୟାକୁ ଅଭିଶାପ ଦେଲେ

ପାଷାଣ ତୋହର ସଜା ।

କାକୁତି ମିନତି କରନ୍ତି ଅହଲ୍ୟା

ନିର୍ଦ୍ଦୋଷକୁ ଦଣ୍ଡ କାହିଁ

ଚିନ୍ତିଣ ଗୌତମ ବୋଲନ୍ତି ବଚନ

ଉଦ୍ଧାରିବେ ରଘୁ ସାଇଁ ।

ବାର ବର୍ଷ ଯାଏ ପାଷାଷୀ ରୂପରେ

ପ୍ରଭୁ ନାମ ଜପୁ ଥାଏ

ଏକଦା ଶ୍ରୀରାମ ପାଦ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ

ପୂର୍ବ ଜନ୍ମ ଫେରି ପାଏ ।

ଭକ୍ତି ବଳେ ଭକ୍ତ ଜୀବନ ଲଭଇ

ଜଗତେ ଜାଣନ୍ତି ଜନେ

ଛାର ଏ ପ୍ରଭାତୀ କି ଅବା ଲେଖିବ

ଧ୍ୟାନ ରହୁ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଥାନେ ।