ନିର୍ଲିପ୍ତ ନିର୍ବାଣ

ତୁମେ କାହାପାଇଁ ପ୍ରଣୟିନୀ ସତ

    ମୋ' ପାଇଁ ପ୍ରଣୟ 

      ଜଳଧାର ।

ତୁମେ କାହାପାଇଁ ଈର୍ଷା ଇନ୍ଦୁମତି 

   ମୋ' କୋଳ କାହାଣୀ 

       ରତ୍ନହାର ।

କେତେବେଳେ ତୁମେ ଲୁହଝର ହୋଇ

      ଧାର ଧାର ହୋଇ

       ଯାଅ ବହି ।

ପୁଣି କେତେବେଳେ ବହିଯାଅ ସିନା

      ବିରହ ବେଦନା

       ଯାଅ ଦେଇ ।

ବେଳେବେଳେ ତୁମେ ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ ହୋଇ

     ଖୁସିରେ ଖୁସିରେ

       ଖସିଯାଅ ।

ପୁଣି କେତେବେଳେ ଦୁଃଖର ଢେଉରେ

     ଲୁଚି ଲୁଚି ତୁମେ

       ହସୁଥାଅ ।

ହସରେ ତୁମରି  ଅମାପ ଆଶ୍ୱସ୍ତି

     ଆଶ୍ୱସ୍ତ ଆଶ୍ୱସ୍ତ

       ଅଳ୍ପ ଅଳ୍ପ ।

ଦୁଃଖ ତ ତୁମରି ଅକୁହା ଅଲିଭା

    ଦେଇଯାଏ ମୋତେ

       ଗଳ୍ପ କଳ୍ପ ।

ଲୁହ ଝର ହୋଇ ପ୍ରଣୟିନୀ ପରି

     ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ

       ସାଥି ହୁଅ ।

ନିନ୍ଦା ବି ତୁମର ପ୍ରଶଂସା ତୁମର

     ନୀରବ ନିଆଁରେ

       ଜଳୁଥାଅ ।

ଦୁଇ ବିନ୍ଦୁ ମାତ୍ର ତଥାପି ଅଜସ୍ର

      ତୁମରି ତର୍ପଣ

      ମହା ଯାତ୍ରା ।

ନୀରବେ ନୀରବେ ଦେଇଯାଅ ତୁମେ

       ନିର୍ଲିପ୍ତ ନିର୍ବାଣ

        ସୂକ୍ଷ୍ମ ମାତ୍ରା ।